49 . باب دعا در نزد خوابيدن و بيدار شدن
۳۳۱۷.على بن ابراهيم ، از پدرش و حسين بن محمد ، از احمد بن اسحاق هر دو روايت كرده اند ، از بكر بن محمد ، از امام جعفر صادق عليه السلام كه فرمود :«هر كه در هنگامى كه خوابگاه خود را فرا مى گيرد و مى خوابد ، سه مرتبه بگويد كه : الْحَمْدُ لِلّهِ الَّذِي عَلَا ... وَهُوَعَلى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ؛ «ستايش مر خدايى است كه برترى جست ، پس غالب شد . و ستايش مر خدايى را است كه نهان را دانست ، پس خبر داشت . و ستايش مر خدايى را است كه مالك است ، پس توانا بود . و ستايش مر خدايى را است كه زنده مى گرداند مردگان را و مى ميراند زندگان را ، و او بر هر چيزى توانا است» ، از گناهان بيرون آيد ، چون هيأت روزى كه مادرش او را زاييد» .
۳۳۱۸.محمد بن يحيى ، از احمد بن محمد روايت كرده و آن را مرفوع ساخته به سوى امام جعفر صادق عليه السلام كه فرمود :«چون يكى از شما به سوى فراش خود جا بگيرد ، بايد كه بگويد : اللّهُمَّ إِنِ احْتَبَسْتَ نَفْسِي ... حَتّى تَتَوَفَّاهَا عَلى ذلِكَ؛ خداوندا! به درستى كه من حبس كردم جان خودم را در نزد تو ، پس حبس كن آن را در جاى خوشنودى خود و آمرزش خود ، و اگر برگردانى آن را به سوى تن من ، پس برگردان آن را گرونده و شناسا به حقّ دوستان تو ، تا آنكه بميرانى آن را بر اين» ۱ .
۳۳۱۹.حميد بن زياد ، از حسين بن محمد ، از چند نفر ، از ابان ، از يحيى بن ابى العلاء ، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه آن حضرت در نزد خوابيدن ، مى فرمود كه :«آمَنْتُ بِاللّهِ ، وَكَفَرْتُ بِالطَّاغُوتِ ، اللّهُمَّ احْفَظْنِي فِي مَنَامِي وَفِي يَقَظَتِي؛ ايمان آوردم به خدا و كافر شدم به طاغوت . خداوندا! نگاه دار مرا در خواب من و در بيدارى من» .
۳۳۲۰.ابراهيم ، از پدرش ، از ابن ابى عمير ، از جميل بن درّاج ، از محمد بن مروان روايت كرده است كه گفت : امام جعفر صادق عليه السلام فرمود :«آيا نمى خواهيد كه شما را خبر دهم به آن چه رسول خدا صلى الله عليه و آله مى فرمود ، چون به سوى فِراش[= بستر] خويش جا مى گرفت؟» عرض كردم : بلى ، مى خواهم . فرمود كه : «آيه الكرسى مى خواند و مى فرمود : بِسْمِ اللّهِ آمَنْتُ بِاللّهِ ، وَكَفَرْتُ بِالطَّاغُوتِ ، اللّهُمَّ احْفَظْنِي فِي مَنَامِي وَفِي يَقَظَتِي؛ به نام خدا . ايمان آوردم به خدا و كافر شدم به طاغوت . خداوندا! نگاه دار مرا در خواب من و در بيدارى من» .
