۳۳۲۱.چند نفر از اصحاب ما روايت كرده اند ، از احمد بن محمد ، از پدرش ، از عبداللّه بن ميمون ، از امام جعفر صادق عليه السلام فرمود :«اميرالمؤمنين عليه السلام مى فرمود كه : اللّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنَ الِاحْتِلَامِ ، وَمِنْ سُوءِ الْأَحْلَامِ ، وَأَنْ يَلْعَبَ بِيَ الشَّيْطَانُ فِي الْيَقَظَةِ وَالْمَنَامِ؛ خداوندا! به درستى كه من پناه مى برم به تو از محتلم شدن و بد از خواب ها (يعنى خواب هاى پريشان) ، و از آنكه بازى كند با او ديو سركش در بيدارى و خواب» .
۳۳۲۲.محمد بن يحيى ، از احمد بن محمد بن عيسى ، از محمد بن خالد و حسين بن سعيد هر دو ، از قاسم بن عروه ، از هشام بن سالم ، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه فرمود :«تسبيح فاطمه زهرا ـ عليهاالسّلام ـ ، چنان است كه چون خوابگاه خود را فرا گرفتى ، سى و چهار «اللّه اكبر» و سى و سه «الحمدللّه » و سى و سه «سُبحان اللّهِ» بگو ، و آية الكرسى مى خوانى با سوره قل اعوذ بربّ الفلق و قل اعوذ بربّ النّاس ، و ده آيه از اوّل سوره صافّات ، و ده آيه از آخر آن» (كه عبارت است از : «وَالصّافّاتِ» تا «واصِبٌ»۱ ، و از «وَاِنَّ جُنْدَنا» تا «رَبِّ الْعالَمينَ»۲ ) .
۳۳۲۳.از او ، از احمد بن محمد ، از حسين بن سعيد ، از فضالة بن ايّوب ، از داود بن فرقد ، از برادرش روايت است كه شهاب بن عبد ربّه ، از ما خواست كه از امام جعفر صادق عليه السلام سؤال كنيم و گفت كه : به آن حضرت عرض كن كه : در شب ، زنى در خواب ، مرا مى ترساند . چون به آن حضرت عرض كردم ، فرمود :«به او بگو كه تسبيحى را قرار ده ، و سى و چهار «اللّه اكبر» و سى و سه «سبحان اللّه » و سى و سه «الحمدللّه » بگو ، و ده مرتبه بگو كه : لَا إِلهَ إِلَا اللّهُ وَحْدَهُ ... وَهُوَعَلى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ؛ نيست خدايى ، مگر خدا ، در حالتى كه تنها است ، نيست شريكى از براى او . او است پادشاه ، و از براى او است ستايش . زنده مى كند و مى ميراند و مى ميراند و زنده مى كند . به دست او است خوبى و او را است اختلاف شب و روز ، و او بر هر چيزى توانا است» .
۳۳۲۴.محمد بن يحيى ، از احمد بن محمد ، از على بن حكم ، از معاويه بن وهب ، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه : در شبى ، پسرى از آن حضرت به خدمتش آمد و به آن حضرت عرض كرد كه : اى پدر بزرگوار! مى خواهم كه بخوابم . فرمود كه :«اى فرزند دلبند من! بگو كه : أَشْهَدُ أَنْ لَا إِلهَ إِلَا اللّهُ ... اللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ عَبْدِكَ وَرَسُولِكَ؛ گواهى مى دهم به اينكه نيست خدايى ، مگر خدا ، و اينكه محمد ، صلوات فرستد خدا بر او وبر آل او ، بنده او و فرستاده او است . پناه مى برم به بزرگى خدا ، و پناه مى برم به ارجمندى خدا ، و پناه مى برم به توانايى خدا ، و پناه مى برم به بزرگوارى خدا ، و پناه مى برم به سلطنت خدا . به درستى كه خدا بر هر چيزى توانا است . و پناه مى برم به گذشت خدا ، و پناه مى برم به آمرزش خدا ، و پناه مى برم به رحمت خدا از بدى هر حيوان زهردار و جنبنده زمين ، و از بدى هر جنبنده خُرد يا بزرگ در شب يا روز ، و از بدى فاسقان عرب و عجم ، و از بدى آتش ها كه از آسمان افتد و يا تگرگ . خداوندا! صلوات فرست بر محمد ، بنده خود و فرستاده خود» .معاويه گفت كه : پس آن كودك ، در نزد ذكر پيغمبر صلى الله عليه و آله ، الطيّب المبارك مى گفت . (و احتمال دارد كه معنى اين باشد كه آن كودك پاكيزه ، در نزد ذكر پيغمبر صلى الله عليه و آله ، المبارك مى گفت) . حضرت فرمود : «آرى ، اى فرزند دلبند من! الطيّب المبارك» ۳ .
