۳۳۲۵.على بن ابراهيم ، از پدرش ، از بعضى از اصحاب خويش ، از مفضّل بن عمر روايت كرده است كه گفت : امام جعفر صادق عليه السلام به من فرمود كه :«اگر توانى كه شبى را به روز نياورى تا آنكه به يازده حرف تعويذ كنى ، چنان كن» . عرض كردم كه : مرا به آنها خبر ده . مفضّل گفت كه : حضرت فرمود : «بگو كه : أَعُوذُ بِعِزَّةِ اللّهِ ... مِنْ شَرِّ مَا خَلَقَ وَبَرَأَ وَذَرَأَ؛ «پناه مى برم به ارجمندى خدا ، و پناه مى برم به توانايى خدا ، و پناه مى برم به بزرگوارى خدا ، و پناه مى برم به سلطنت خدا ، و پناه مى برم به زينت خدا ، و پناه مى برم به دفع خدا ، و پناه مى برم به منع خدا ، و پناه مى برم به جمع خدا ، و پناه مى برم به پادشاهى خدا ، و پناه مى برم به ذات خدا ، و پناه مى برم به فرستاده خدا ، صلوات فرستد خدا بر او و آل او ، از بدى آن چه آفريده و ترتيب داده و درست نموده» ، و به اين تعويذ كن در هر زمان كه خواسته باشى» .
۳۳۲۶.چند نفر از اصحاب ما روايت كرده اند ، از احمد بن محمد ، از عثمان بن عيسى ، از خالد بن نجيح كه گفت : امام جعفر صادق عليه السلام مى فرمود كه :«چون به سوى فراش خود جا بگيرى ، بگو كه : بِسْمِ اللّهِ وَضَعْتُ جَنْبِيَ الْأَيْمَنَ لِلّهِ عَلى مِلَّةِ إِبْرَاهِيمَ حَنِيفاً لِلّهِ مُسْلِماً ، وَمَا أَنَا مِنَ الْمُشْرِكِينَ؛ به نام خدا . گذاشتم پهلوى خود را كه راست است از براى خدا و بر ملت ۱ ابراهيم ، در حالتى كه مسلمانم و نيستم از جمله مشركان» .
