۳۳۴۴.حميد بن زياد ، از حسن بن محمد ، از چند نفر ، از ابان ، از ابوحمزه ، از امام محمد باقر عليه السلام روايت كرده است كه : چون از خانه بيرون مى رفت ، مى فرمود :«بِسْمِ اللّهِ خَرَجْتُ ، وَعَلَى اللّهِ تَوَكَّلْتُ ، لَا حَوْلَ وَلَا قُوَّةَ إِلَا بِاللّهِ؛ به نام خدا . بيرون رفتم و بر خدا توكّل كردم . نيست گرديدنى و نه توانايى ، مگر به خدا» .
۳۳۴۵.چند نفر از اصحاب ما روايت كرده اند ، از سهل بن زياد ، از موسى بن قاسم ، از صبّاح حذّاء ، از امام موسى كاظم عليه السلام كه فرمود :«اى صبّاح! اگر مردى از شما چنان باشد كه چون اراده سفرى كند ، بر در خانه اش بايستد ، در جهت راهش كه به سوى آن متوجّه مى شود و رو به سوى آن مى رود ، و سوره حمد را بخواند در پيش رو ، از طرف راست ، و از طرف چپش ، و همچنين سوره «قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ» و «قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ» ، در پيش رو ، از طرف راست ، و از طرف چپش ، و سوره «قُلْ هُوَاللّهُ أَحَدٌ» را ، در پيش رو ، و از طرف راست ، و از طرف چپش ، و آية الكرسى را ، در پيش رو ، از طرف راست ، و از طرف چپش بخواند ، بعد از آن بگويد كه : اللّهُمَّ احْفَظْنِي وَاحْفَظْ مَا مَعِي ، وَسَلِّمْنِي وَسَلِّمْ مَا مَعِي ، وَبَلِّغْنِي وَبَلِّغْ مَا مَعِي بِبَلَاغِكَ الْحَسَنِ الْجَمِيلِ؛ «خداوندا! نگاه دار مرا و نگاه دار آن چه را كه با من است ، و سالم بدار مرا و سالم بدار هر آنچه را كه با من است به امنيت ، و سالم بدار مرا و برسان مرا و برسان آن چه را كه با من است ، به رسانيدنى نيكو» ، هر آينه خدا او را حفظ كند ، و حفظ كند آن چه را كه با او است ، و او را سالم بدارد ، و سالم بدارد آن چه را كه با او است ، و او را برساند ، و برساند آن چه را كه با او است . آيا نديده اى كه مرد محفوظ مى باشد و آن چه با او است محفوظ نمى باشد ، و رسانيده مى شود و آن چه با او است رسانيده نمى شود ، و سالم مى باشد و آن چه با او است سالم نمى باشد» .
