1.و حالقه ـ اسم فاعل است از حلق ، به فتح حاء و سكون لام ـ ، به معنى موى تراشيدن و بر گلو زدن . و مراد از آن ، خصلتى است كه از صفت آن ، اين باشد كه دين را از بيخ ببرد ، چنان كه تيغِ مو كه آن را حلّاق مى گويند ، مو را از بيخ مى برد . (مترجم)