523
تحفة الأولياء ج4

۳۴۰۶.على بن ابراهيم روايت كرده ، از پدرش و چند نفر از اصحاب ما ، از احمد بن محمد ، از محمد بن اسماعيل و هر دو ، از حنان بن سدير ، از امام محمد باقر عليه السلام كه فرمود :«چون كسى را ببينى كه بلا به او مستمر شده ، بگو كه : الْحَمْدُ لِلّهِ الَّذِي عَافَانِي مِمَّا ابْتَلَاكَ بِهِ ، وَفَضَّلَنِي عَلَيْكَ ، وَعَلى كَثِيرٍ مِمَّنْ خَلَقَ؛ «ستايش مر خدا را است كه عافيت داده مرا از آن چه آزموده تو را ، و زيادتى داده مرا بر تو ، و بر بسيارى از آنكه آفريده» ، و اين را به او مشنوان» .

۳۴۰۷.محمد بن يحيى ، از بعضى از اصحاب خويش ، از محمد بن عيسى ، از داود بن زُربىّ ، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه فرمود :«دست خود را بر موضعى كه درد در آن است مى گذارى و سه مرتبه مى گويى كه : اللّهُ اللّهُ رَبِّي حَقّاً لَا أُشْرِكُ بِهِ شَيْئاً ، اللّهُمَّ أَنْتَ لَهَا وَلِكُلِّ عَظِيمَةٍ ، فَفَرِّجْهَا عَنِّي؛ خدا ، خدا ، پروردگار من است از روى راستى . شريك نمى گردانم به او چيزى را . خداوندا! تو از براى آن و از براى هر بزرگى هستى؛ پس ببر آن را از من» .

۳۴۰۸.از او ، از محمد بن عيسى ، از داود ، از مفضّل ، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت است كه :«از براى همه دردها مى گويى كه : بِسْمِ اللّهِ وَبِاللّهِ ، كَمْ مِنْ نِعْمَةٍ لِلّهِ فِي عِرْقٍ سَاكِنٍ وَغَيْرِ سَاكِنٍ ، عَلى عَبْدٍ شَاكِرٍ وَغَيْرِ شَاكِرٍ؛ «به نام خدا و به خدا . بسيارى از نعمت خدا را است در رگه اى آرميده و غير آرميده ، بر بنده اى شكر كننده و غير شكر كننده» ، و ريش خود را به دست راست خود مى گيرى بعد از نماز فريضه و سه مرتبه مى گويى كه : اللّهُمَّ فَرِّجْ عَنِّي كُرْبَتِي ، وَعَجِّلْ عَافِيَتِي ، وَاكْشِفْ ضُرِّي؛ «خداوندا! ببر از من اندوه مرا ، و شتاب ده عافيت مرا ، و بردار سختى مرا» ، و حريص باش بر اينكه آن با قطرات آبِ ديده و گريه باشد» .


تحفة الأولياء ج4
522

۳۴۰۶.عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ، عَنْ أَبِيهِ؛ وَ عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا، عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ، عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ إِسْمَاعِيلَ جَمِيعاً، عَنْ حَنَانِ بْنِ سَدِيرٍ، عَنْ أَبِيهِ، عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عليه السلام ، قَالَ:«إِذَا رَأَيْتَ الرَّجُلَ مَرَّ بِهِ الْبَلَاءُ، فَقُلِ: الْحَمْدُ لِلّهِ الَّذِي عَافَانِي مِمَّا ابْتَلَاكَ بِهِ، وَ فَضَّلَنِي عَلَيْكَ، وَ عَلى كَثِيرٍ مِمَّنْ خَلَقَ ؛ وَ لَا تُسْمِعْهُ».

۳۴۰۷.مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيى، عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِهِ، عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسى، عَنْ دَاوُدَ بْنِ زُرْبِيِّ، عَنْ أَبِي عَبْدِ اللّهِ عليه السلام ، قَالَ:«تَضَعُ يَدَكَ عَلَى الْمَوْضِعِ الَّذِي فِيهِ الْوَجَعُ، وَ تَقُولُ ثَلَاثَ مَرَّاتٍ : اللّهُ اللّهُ رَبِّي حَقّاً لَا أُشْرِكُ بِهِ شَيْئاً ، اللّهُمَّ أَنْتَ لَهَا وَ لِكُلِّ عَظِيمَةٍ، فَفَرِّجْهَا عَنِّي».

۳۴۰۸.عَنْهُ، عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسى، عَنْ دَاوُدَ، عَنِ الْمُفَضَّلِ، عَنْ أَبِي عَبْدِ اللّهِ عليه السلام لِلْأَوْجَاعِ:«تَقُولُ: بِسْمِ اللّهِ وَ بِاللّهِ ، كَمْ مِنْ نِعْمَةٍ لِلّهِ فِي عِرْقٍ سَاكِنٍ وَ غَيْرِ سَاكِنٍ، عَلى عَبْدٍ شَاكِرٍ وَ غَيْرِ شَاكِرٍ ؛ وَ تَأْخُذُ لِحْيَتَكَ بِيَدِكَ الْيُمْنى بَعْدَ صَلَاةٍ مَفْرُوضَةٍ، وَ تَقُولُ: اللّهُمَّ فَرِّجْ عَنِّي كُرْبَتِي، وَ عَجِّلْ عَافِيَتِي، وَ اكْشِفْ ضُرِّي ؛ ثَلَاثَ مَرَّاتٍ ، وَ احْرِصْ أَنْ يَكُونَ ذلِكَ مَعَ دُمُوعٍ وَ بُكَاءٍ».

  • نام منبع :
    تحفة الأولياء ج4
    سایر پدیدآورندگان :
    تحقیق : مرادی، محمد
    تعداد جلد :
    4
    ناشر :
    دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1388 ش
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 306516
صفحه از 791
پرینت  ارسال به