۳۴۱۸.على بن ابراهيم ، از پدرش ، از هارون بن مسلم ، از مسعدة بن صدقه ، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه :«پيغمبر صلى الله عليه و آله به اين دعا افسون مى فرمود : دست خود را بر موضع درد مى گذارى و مى گويى كه : أَيُّهَا الْوَجَعُ اسْكُنْ ... يَوْمَ الرَّجْفَةِ وَالزَّلَازِلِ؛ «اى درد! بياسا به آرام و آسايش خدا ، و آرام گير به آراميدگى خدا ، و بازداشته شو به بازدارنده خدا ، و ساكن شو به سكون خدا . پناه مى دهم تو را اى آدمى! به آن چه پناه داده است خداى عز و جل به آن ، عرش خود و فرشتگان خود را در روز لرزش و زلزله ها» ، و هفت مرتبه اين را مى گويى و از سه مرتبه كمتر نباشد» .
۳۴۱۹.محمد بن يحيى ، از احمد بن محمد بن عيسى ، از عمّار بن مبارك ، از عون بن سعد مولاى جعفرى ، از معاويه بن عمّار ، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه فرمود :«دست خود را بر موضع درد مى گذارى و سه مرتبه مى گويى كه : اللّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ ... وَتُعَافِيَنِي مِنْ بَلَائِكَ؛ «خداوندا! به درستى كه من سؤال كنم تو را به حقّ قرآن بزرگ ، كه فرود آمده است با آن روح الامين ، جبرئيل ، و آن در نزد تو در اصل ، كتاب بلندمرتبه است ، صاحب حكمت ، كه شفا دهى مرا به شفاى خود ، و دوا كنى مرا به دواى خود ، و عافيت بخشى مرا از بلاى خود» ، و بر محمد و آل محمد صلوات مى فرستى» .
۳۴۲۰.احمد بن محمد ، از عوفى ، از على بن حسين ، از محمد بن عبداللّه بن زراره ، از محمد بن فضيل ، از ابوحمزه روايت كرده است كه گفت : مرا دردى عارض شد در زانويم؛ پس اين را به نزد امام محمد باقر عليه السلام شكايت كردم . فرمود كه :«چون نماز كنى ، بگو كه : يَا أَجْوَدَ مَنْ أَعْطى ، وَيَا خَيْرَ مَنْ سُئِلَ ، وَيَا أَرْحَمَ مَنِ اسْتُرْحِمَ ارْحَمْ ضَعْفِي ، وَقِلَّةَ حِيلَتِي ، وَأَعْفِنِي مِنْ وَجَعِي؛ اى بخشنده تر كسى كه عطا كرده! و اى بهتر كسى كه سؤال شده! و اى مهربان تر كسى كه از او مهربانى كسب شده! رحم كن بر ناتوانى من و كمى چاره من ، و عافيت ده مرا از درد من» ، ابوحمزه گفت كه : من اين را كردم و عافيت يافتم .
