۳۴۲۵.محمد بن يحيى ، از احمد بن محمد بن عيسى ، از على بن حكم ، از قتيبه اعشى روايت كرده است كه گفت : امام جعفر صادق عليه السلام اين را به من تعليم فرمود كه بگو :«بِسْمِ اللّهِ الْجَلِيلِ ... وَبِآيَةِ الْكُرْسِيِّ؛ «به نام خداى بزرگوار . پناه مى دهم فلانى را به خداى بزرگ ، از جنبنده زمين ، از زهردار و چشم بد و عامه ، و از پرى و آدمى ، و از عرب و عجم ، و از دميدن ايشان و ستم ايشان و باد كردن ايشان ، به آيه الكرسى» .بعد از آن آية الكرسى را مى خوانى و در نوبت دويم مى گويى : بِسْمِ اللّهِ أُعِيذُ فُلَاناً بِاللّهِ الْجَلِيلِ؛ «به نام خدا . پناه مى دهم فلانى را به خداى بزرگوار» ، تا همه را بخوانى» .
۳۴۲۶.على بن ابراهيم ، از پدرش ، از ابن ابى عمير ، از اسحاق بن عمّار روايت كرده است كه گفت : به امام جعفر صادق عليه السلام عرض كردم كه : فداى تو گردم! به درستى كه من از عقرب ها مى ترسم . فرمود كه :«نظر كن به سوى بنات نعش ۱ كه ستاره هاى سه گانه اند . ستاره ميانه اى از آنها ، در پهلويش ستاره اى است كوچك كه به آن نزديك است ، و عرب آن را سها مى نامد و ما آن را اسلم مى ناميم . در هر شب ، تيز به سوى آن نظر كن و سه مرتبه بگو كه : اللّهُمَّ رَبَّ أَسْلَمَ ، صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ ، وَعَجِّلْ فَرَجَهُمْ ، وَسَلِّمْنَا؛ خداوندا! اى پروردگار اسلم! صلوات فرست بر محمد و آل محمد ، و شتاب ده فرج و بردن اندوه ايشان را ، وسالم بدار ما را» . اسحاق گفت كه : در روزگار خود اين را ترك نكردم ، مگر يك مرتبه ، و عقرب مرا زد .
