۳۴۳۲.از او ، از جعفر بن محمد بن يونس ، از بعضى از اصحاب ما ، از ابو الجارود ، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت است كه فرمود :«هر كه در عقب نماز فريضه بگويد كه : أَسْتَوْدِعُ اللّهَ ... وَ مَنْ يَعْنِينِي أَمْرُهُ؛ «به امانت مى سپارم به خداى بزرگ بزرگوار ، خودم را و كسانم و فرزندانم و كسى كه مى خواهد مرا كار او ، و به امانت مى سپارم به خدايى كه از او لرزيده و ترسيده شده ، آنكه خوار شونده است به جهت بزرگى او هر چيزى ، خودم را و كسانم و مالم و فرزندانم و كسى كه مى خواهد مرا كار او» ، به بالى از بال هاى جبرئيل پيچيده شود ، و در باب خود و اهل و مالش محفوظ باشد» .
۳۴۳۳.از او روايت است و آن را مرفوع ساخته ، گفت كه :«هر كه در خانه يا اطاقى شب به روز آورد تنها ، بايد كه آية الكرسى بخواند و بگويد كه : اللّهُمَّ آنِسْ وَحْشَتِي ، وَ آمِنْ رَوْعَتِي ، وَ أَعِنِّي عَلى وَحْدَتِي؛ خداوندا! خو گر ساز رميدن مرا ۱ ، و ايمن گردان ترس مرا ، و يارى ده مرا بر تنهايى من» .
۳۴۳۴.ابو على اشعرى ، از محمد بن سالم ، از احمد بن نضر ، از عمرو بن شمر ، از يزيد بن مرّه ، از بكير روايت كرده است كه گفت : شنيدم از اميرالمؤمنين عليه السلام كه مى فرمود :«رسول خدا صلى الله عليه و آله به من فرمود كه : يا على! آيا نمى خواهى كه كلماتى چند را به تو تعليم دهم؟ چون در ورطه يا بليّه اى افتى ، بگو كه : بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ ، وَ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَا بِاللّهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيمِ؛ «به نام خداى بخشاينده مهربان ، و نيست نيرومندى و نه توانايى ، مگر خداى بلندمرتبه بزرگ»؛ پس به درستى كه خداى عز و جل به آنها مى گرداند از تو ، آنچه را كه خواهد از انواع بلا» .
58 . باب دعا در نزد خواندن قرآن
۳۴۳۵.گفت كه : امام جعفر صادق عليه السلام در نزد خواندن كتاب خداى عز و جل ، اين دعا را مى خواند :«اللّهُمَّ رَبَّنَا لَكَ الْحَمْدُ ... وَ مُرَافَقَةَ الْأَنْبِيَاءِ؛ إِنَّكَ سَمِيعُ الدُّعَاءِ؛ خداوندا! اى پروردگار ما! تو را است ستايش ، تويى يگانه به توانايى و سلطنت و حجّت استوار ، و تو را است ستايش ، تويى برتر به ارجمندى و بزرگوارى و زِبَر آسمان ها و عرش بزرگ . پروردگار ما! و تو را است ستايش ، تويى اكتفاكننده به دانش خود ، و محتاج است به سوى تو ، هر خداوند دانش . پروردگار ما! تو را است ستايش ، اى فرودآورنده آيه ها و ياد بزرگ! پروردگار ما! پس تو را است ستايش به آنچه آموزانيده اى ما را از حكمت و قرآن بزرگ هويدا .خداوندا! تو تعليم داده اى به ما آن را پيش از رغبت ما در تعليم آن ، و مخصوص ساخته اى ما را به آن ، پيش از رغبت ما به نفع آن . خداوندا! پس هر گاه باشد اين ، منّت و عطايى از تو ، و فضل و بخشش و نرمى با ما ، و مهربانى از براى ما ، و منّت نهادن بر ما از غير نيرومندى ما ، و نه چاره ما و نه توانايى ما ، خداوندا! پس دوست گردان به سوى ما خوبى خواندن آن را ، و حفظ كردن آيه هاى آن ، و گرويدن به متشابه آن ، و عمل كردن به حكم آن ، و سببى در تأويل آن ، و هدايت در تدبير آن ، و بينايى به نور آن .خداوندا! و چنان كه فرو فرستاده اى آن را شفا از براى دوستانت ، و بدبختى بر دشمنانت ، و كورى بر اهل گناهت ، و روشنى از براى اهل فرمان برداريت ، خداوندا! پس بگردان آن را از براى ما حصارى از عذابت ، و پناهى از خشمت ، و بازدارنده اى از نافرمانيت ، و نگاه داشتن از غضبت ، و رهنمايى بر طاعت خود ، و نورى ، در روزى كه ملاقات كنيم تو را ، روشنى طلبيم به آن در ميان خلق تو ، و بگذريم به آن بر صراط تو ، و راه يابيم به آن به سوى بهشت تو .خداوندا! به درستى كه پناه مى بريم به تو از بدبختى در بر داشتن آن ، و كورى از دانستن آن ، و ميل كردن از حكم آن ، و در گذشتن از مقصود آن ، و كوتاهى كردن در نزد حق آن .خداوندا! بردار از ما سنگينى آن را ، و واجب گردان از براى ما مزد آن را ، و الهام كن به ما شكر آن را ، و بگردان ما را كه مراعات كنيم آن را ، و حفظ نماييم آن را . خداوندا! بگردان ما را كه پيروى كنيم حلال آن را ، و دورى كنيم حرام آن را ، و به پا داريم حدهاى آن را ، و به جا آوريم واجب هاى آن را . خداوندا! روزى كن ما را شيرينى در خواندن آن ، و خرّمى در قيام به آن ، و ترسيدن در ترتيل آن ، و توانايى در كار فرمودن آن ، در وقت هاى شب و روز .خداوندا! و شفا ده ما را از خواب به اندك ، و بيدار كردن ما را در ساعت شب ، از خفتن خفتگان ، و آگاه[=بيدار] ساز ما را از آن زمان ها كه مستجاب مى شود در آنها دعا از پينكىِ پينكى زنندگان ۲ .خداوندا! قرار ده از براى دل هاى ما زيركى در نزد عَجَب هاى آن كه برنمى آيد ، و خوشى در نزد برگردانيدن آن ، و پند در نزد گردانيدن آواز در خواندن آن ، و سودى هويدا در نزد فهم خواستن آن . خداوندا! به درستى كه ما پناه مى بريم به تو از پس ماندن آن در دل هاى ما ، و بالش كردن آن در نزد خفتن ما ، و افكندن آن در پس پشت هاى ما ، و پناه مى برم به تو از سختى دل هاى ما ، از براى آنچه به آن پند داده اى ما را .خداوندا! سود ده ما را به آنچه گردانيده اى در آن از آيه ها و نشانه ها ، و پند ده ما را به آنچه بيان كرده اى در آن از عقوبت ها ، و در گذران از ما به تأويل آن گناهان و بدى ها را ، و دوچندان كن از براى ما به آن پاداش در خوبى ها ، و بردار ما را به آن ثوابى در درجه ها ، و ببخش و پيش آور ما را به آن مژده بعد از مردن . خداوندا! بگردان آن را از براى ما توشه اى كه توانايى دهى ما را به آن در محشر ، و در ايستادن پيش روى تو ، و راهى روشن كه سلوك كنيم به سوى تو ، و دانستنى سودمند كه شكر كنيم به آن نعمت هاى تو را ، و فروتنى نمودنى راست كه به پاكى ياد كنيم با آن ، نام هاى تو را . خداوندا! پس به درستى كه تو فرا گرفته اى به آن بر ما حجّت و گواهى كه بريدى به آن بهانه ما را ، و نيكو كرده اى به آن در نزد ما نعمت را ، كه كوتاه شد از آن شكر ما .خداوندا! بگردان آن را از براى ما دوستى كه بر جا دارد ما را از لغزشها ، و رهنمايى كه ره نمايد ما را به سوى شايسته از عمل ، و ياور رهنما كه راست كند ما را از خميده شدن ، و ياورى كه تقويت دهد ما را از دلتنگى ، تا آنكه برساند به ما بهترين اميد . خداوندا! بگردان آن را از براى ما درخواست كننده در روز ملاقات ، و حربه اى در روز بالا رفتن ، و حجّت آورنده در روز حكم گذارى ، و روشنى در روز تاريكى ، در روزى كه نه زمين است و نه آسمان ، روزى كه جزا داده مى شود هر كوشنده اى ، به آنچه كوشيده .خداوندا! بگردان آن را از براى ما سيرابى در روز تشنگى ، و رستگارى در روز جزا ، از آتش به غايت گرمِ كم رحمِ نامهربان بر كسى كه به آن تابيده و گرم شده و به گرمى اش زبانه مى زند . خداوندا! بگردان او را از براى ما حجّت روشن ، بر سرهاى گروه در حضور ايشان ، و در روزى كه جمع مى كنى در آن اهل زمين و اهل آسمان را . خداوندا! روزى كن ما را منزل هاى شهيدان و زندگى نيك بختان و رفاقت پيغمبران . به درستى كه تو شنونده دعايى» .
