59
تحفة الأولياء ج4

۲۷۳۱.ابوعلى اشعرى ، از احمد بن محمد ، از محسن بن احمد ، از ابان بن عثمان ، از حديد بن حكيم ، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه فرمود :«كمترين عقوق ، «افّ» است . و اگر خداى عز و جل آسان تر از آن را مى دانست ، هر آينه از آن نهى مى فرمود» .

144 . باب در بيان انتفا ۱

۲۷۳۲.على بن ابراهيم ، از پدرش ، از ابن ابى عمير ، از ابو بصير ، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه فرمود :«كافر شده است به خدا ، هر كه از نسبى بيزارى جويد ، و هر چند كه آن نسب ، دقيق و باريك و پوشيده باشد» (و ثبوتش اشكالى داشته باشد) .

۲۷۳۳.چند نفر از اصحاب ما روايت كرده اند ، از احمد بن محمد ، از ابن فضّال ، از ابو المغرا ، از ابو بصير ، از امام جعفر صادق عليه السلام كه فرمود :... تا آخر آنچه در حديث اوّل است .

۲۷۳۴.على بن محمد ، از صالح بن ابى حمّاد ، از ابن ابى عمير و ابن فضّال ، از مردان پراكنده ـ يعنى راويان بسيار ـ ، از امام محمد باقر و امام جعفر صادق عليهماالسلام روايت كرده است كه فرمودند :«انتفا و تبّرى از حسب؛ يعنى نفى نسب ، كافر شدن است به خداى بزرگوار . و هر چند كه آن نسبت ، دقيق و باريك باشد» .

145 . باب در بيان آنكه مسلمانان را مى رنجاند ، و ايشان را خوار و بى مقدار نمايد

۲۷۳۵.محمد بن يحيى ، از احمد بن محمد ، از ابن محبوب ، از هشام بن سالم روايت كرده است كه گفت : شنيدم از امام جعفر صادق عليه السلام كه مى فرمود :«خداى عز و جل فرموده است كه : هر كه بنده مؤمن را برنجاند ، بايد كه عالم شود به جنگى كه از جانب من صادر شود ۲ ، و بايد كه هر كه بنده مؤمن مرا گرامى دارد ، از خشم من ايمن باشد . و اگر از خلق من كه در زمين اند ، در ميانه مشرق و مغرب كسى نباشد ، مگر يك مؤمن كه با امام عادل باشد ، هر آينه به عبادت اين دو كس ، از همه آنچه آن را در زمين آفريده ام ، بى نيازى جويم . و هر آينه هفت آسمان و هفت زمين به اين دو كس برپا باشند ، و از براى ايشان ، از ايمانى كه دارند ، انيس و مونسى قرار دهم ، كه به انيسى كه غير از ايشان باشد ، محتاج نباشند» .

1.و انتفاء ـ به كسر اوّل ـ ، سه معنى دارد : نيست شدن و بيرون رفتن و بى گناهى نمودن . و مراد از آن در اينجا ، تبّرى و بيزارى جستن پدر است از نسب فرزند خويش ، يا بعضى از خويشان از بعضى ديگر . (مترجم)

2.يعنى بداند كه با او جنگ خواهم كرد . و مراد از جنگ آن جناب ، عذاب دنيا و آتش دوزخ است .


تحفة الأولياء ج4
58

۲۷۳۱.أَبُو عَلِيٍّ الْأَشْعَرِيُّ، عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ، عَنْ مُحَسِّنِ بْنِ أَحْمَدَ ، عَنْ أَبَانِ بْنِ عُثْمَانَ، عَنْ حَدِيدِ بْنِ حَكِيمٍ، عَنْ أَبِي عَبْدِ اللّهِ عليه السلام ، قَالَ:«أَدْنَى الْعُقُوقِ أُفٍّ، وَ لَوْ عَلِمَ اللّهُ أَيْسَرَ مِنْهُ لَنَهى عَنْهُ».

144 ـ بَابُ الِانْتِفَاءِ

۲۷۳۲.عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ، عَنْ أَبِيهِ، عَنِ ابْنِ أَبِي عُمَيْرٍ، عَنْ أَبِي بَصِيرٍ، عَنْ أَبِي عَبْدِ اللّهِ عليه السلام ، قَالَ:«كَفَرَ بِاللّهِ مَنْ تَبَرَّأَ مِنْ نَسَبٍ وَ إِنْ دَقَّ».

۲۷۳۳.عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا، عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ، عَنِ ابْنِ فَضَّالٍ، عَنْ أَبِي الْمَغْرَاءِ، عَنْ أَبِي بَصِيرٍ، عَنْ أَبِي عَبْدِ اللّهِ عليه السلام ، قَالَ:«كَفَرَ بِاللّهِ مَنْ تَبَرَّأَ مِنْ نَسَبٍ وَ إِنْ دَقَّ».

۲۷۳۴.عَلِيُّ بْنُ مُحَمَّدٍ، عَنْ صَالِحِ بْنِ أَبِي حَمَّادٍ، عَنِ ابْنِ أَبِي عُمَيْرٍ وَ ابْنِ فَضَّالٍ، عَنْ رِجَالٍ شَتّى، عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ وَ أَبِي عَبْدِ اللّهِ عليهماالسلام، أَنَّهُمَا قَالَا:«كُفْرٌ بِاللّهِ الْعَظِيمِ الِانْتِفَاءُ مِنْ حَسَبٍ وَ إِنْ دَقَّ».

145 ـ بَابُ مَنْ آذَى الْمُسْلِمِينَ وَ احْتَقَرَهُمْ

۲۷۳۵.مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيى، عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ، عَنِ ابْنِ مَحْبُوبٍ، عَنْ هِشَامِ بْنِ سَالِمٍ، قَالَ:
سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللّهِ عليه السلام يَقُولُ:
«قَالَ اللّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لِيَأْذَنْ بِحَرْبٍ مِنِّي مَنْ آذى عَبْدِيَ الْمُؤْمِنَ، وَ لْيَأْمَنْ غَضَبِي مَنْ أَكْرَمَ عَبْدِيَ الْمُؤْمِنَ، وَ لَوْ لَمْ يَكُنْ مِنْ خَلْقِي فِي الْأَرْضِ فِيمَا بَيْنَ الْمَشْرِقِ وَ الْمَغْرِبِ إِلَا مُؤْمِنٌ وَاحِدٌ مَعَ إِمَامٍ عَادِلٍ، لَاسْتَغْنَيْتُ بِعِبَادَتِهِمَا عَنْ جَمِيعِ مَا خَلَقْتُ فِي أَرْضِي، وَ لَقَامَتْ سَبْعُ سَمَاوَاتٍ وَ أَرَضِينَ بِهِمَا، وَ لَجَعَلْتُ لَهُمَا مِنْ إِيمَانِهِمَا أُنْساً لَا
يَحْتَاجَانِ إِلى أُنْسِ سِوَاهُمَا».

  • نام منبع :
    تحفة الأولياء ج4
    سایر پدیدآورندگان :
    تحقیق : مرادی، محمد
    تعداد جلد :
    4
    ناشر :
    دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1388 ش
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 305752
صفحه از 791
پرینت  ارسال به