۲۷۳۶.از او ، از احمد بن محمد ، از ابن سنان ، از منذر بن يزيد ، از مفضّل بن عمر روايت است كه گفت : امام جعفر صادق عليه السلام فرمود كه :«چون روز قيامت شود ، مناديى ندا كند كه : كجايند آنان كه دوستان مرا ريشخند كرده اند ، يا ايشان را از حقّ ايشان منع كرده اند ، يا از ايشان رو گردان بوده اند؟ پس گروهى برمى خيزند كه گوشت بر روى هاى ايشان نباشند ، و گفته مى شود كه : اين گروه ، آنانند كه مؤمنان را آزار كرده اند ، و نصب عداوت از براى ايشان نموده اند ، و با ايشان عناد ورزيده اند ، و ايشان را در دينى كه داشته اند ، سرزنش كرده اند پس امر مى شود كه : ايشان را به سوى دوزخ برند» .
۲۷۳۷.ابو على اشعرى ، از محمد بن عبد الجبّار ، از ابن فضّال ، از ثعلبة بن ميمون ، از حمّاد بن بشير ، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه فرمود :«رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود كه : خداى ـ تبارك و تعالى ـ فرموده است كه : هر كه دوستى از دوستان مرا خوارى رساند ، به حقيقت كه خود را از براى جنگ من آماده ساخته است» .
۲۷۳۸.على بن ابراهيم ، از پدرش ، از ابن ابى عمير ، از حسين بن عثمان ، از محمد بن ابى حمزه ، از آنكه او را ذكر كرده ، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه فرمود :«هر كه مؤمنى را خوار گرداند؛ خواه آن مؤمن گدا باشد ، و خواه غير گدا ، پيوسته خداى عز و جلاو را خوار دارد ، و بر او خشمناك باشد ، تا وقتى كه از خوار داشتن آن مؤمن بازگردد» .
۲۷۳۹.محمد بن يحيى ، از احمد بن محمد ، از على بن نعمان ، از ابن مسكان ، از معلّى بن خنيس روايت كرده است كه گفت : شنيدم از امام جعفر صادق عليه السلام كه مى فرمود :«به درستى كه خداى عز و جل مى فرمايد كه : هر كه دوستى از دوستان مرا خوارى رساند ، به حقيقت كه خود را از براى جنگ من آماده ساخته است . و من از هر چيزى شتابان ترم به سوى يارى دوستان خود» .
۲۷۴۰.چند نفر از اصحاب ما روايت كرده اند ، از سهل بن زياد ، از ابن محبوب ، از هشام بن سالم ، از معلّى بن خنيس ، از امام جعفر صادق عليه السلام كه فرمود :«رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود كه : خداى عز و جل فرموده است كه : هر كه بنده مؤمن مرا خوار كند ، به حقيقت كه با من جنگ كرده و دشمنى را آشكار نموده ، و گويا كه تير به جانب من انداخته است» .
