6 . باب در بيان ثواب خواندن قرآن
۳۵۱۲.چند نفر از اصحاب ما روايت كرده اند ، از احمد بن محمد و سهل بن زياد و على بن ابراهيم ، از پدرش ، هر دو ، از ابن محبوب ، از عبد اللّه بن سنان ، از معاذ بن مسلم ، از عبد اللّه بن سليمان ، از امام محمد باقر عليه السلام كه فرمود :«هر كه قرآن را ايستاده در نماز خويش بخواند ، خدا از برايش به هر حرفى صد حسنه بنويسد ، و هر كه آن را نشسته در نمازش بخواند ، خدا از برايش به هر حرفى پنجاه حسنه بنويسد ، و هر كه آن را در غير نماز بخواند ، خدا از برايش به هر حرفى ده حسنه بنويسد» . و ابن محبوب گفت كه : اين را شنيدم از معاذ ، قريب به آنچه ابن سنان آن را روايت كرده و مثل آن .
۳۵۱۳.ابن محبوب ، از جميل بن صالح ، از فضيل بن يسار ، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه فرمود :«چه چيز منع مى كند تاجرى از شما را كه در بازار خويش مشغول است ، چون به سوى منزل خويش برگردد ، از آنكه نخوابد ، تا آنكه سوره اى از قرآن را بخواند ، تا به جاى هر آيه كه آن را مى خواند ، ده حسنه از برايش نوشته شود ، و ده گناه از او محو شود» .
۳۵۱۴.محمد بن يحيى ، از احمد بن محمد بن عيسى ، از على بن حكم يا غير او ، از سيف بن عميره ، از مردى ، از جابر بن مسافر ، از كثير يا بشير۱بن غالب اسدى ، از حضرت حسين بن على عليهماالسلام روايت كرده است كه فرمود :«هر كه يك آيه را از كتاب خداى عز و جل در نماز خويش ايستاده بخواند ، به هر حرفى صد حسنه از برايش نوشته شود ، و اگر در غير نماز آن را بخواند ، خدا از برايش به هر حرفى ده حسنه بنويسد ، و اگر گوش دهد و قرآن را بشنود ، خدا از برايش به هر حرفى حسنه اى بنويسد ، و اگر در شب قرآن را ختم كند ، فرشتگان بر او صلوات فرستند ، تا آنكه صبح كند ، و اگر در روز آن را ختم كند ، فرشتگان نويسندگان اعمال بر او صلوات فرستند و استغفار كنند ، تا آنكه شام كند ، و از برايش يك دعاى مستجاب هست ، و آن ختم از برايش بهتر است ، از هر چه در ميانه آسمان تا زمين باشد» . عرض كردم كه : اين ثواب از براى كسى است كه قرآن خوانده باشد؛ پس آنكه نتواند كه آن را بخواند ، چه ثواب از براى او است؟ فرمود كه : «اى برادر بنى اسد! به درستى كه خدا صاحب بخشش و بزرگى و كرم است . چون آنچه را كه با او است و آن را مى داند ، بخواند ، خدا اين ثواب را به او عطا فرمايد» .
