۳۵۱۵.محمد بن يحيى ، از محمد بن حسين ، از نضر بن سويد ، از خالد بن مادّ قلانسى ، از ابو حمزه ثمالى ، از امام محمد باقر عليه السلام روايت كرده است كه فرمود :«هر كه قرآن را ختم كند در مكّه ، از جمعه تا جمعه اى ديگر ، يا كمتر از آن ، يا بيشتر ، و آن را در روز جمعه ختم كند ، از برايش از اجر و حسنات نوشته شود ، از اوّل جمعه اى كه در دنيا بوده است ، تا آخر جمعه اى كه در آن خواهد بود ، و همچنين اگر در ساير روزها آن را ختم كند» .
۳۵۱۶.محمد بن يحيى ، از احمد بن محمد بن عيسى ، از محمد بن خالد و حسين بن سعيد ، هر دو ، از نضر بن سويد ، از يحيى حلبى ، از محمد بن مروان ، از سعد بن طريف ، از امام محمد باقر عليه السلام روايت كرده است كه فرمود :«رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود : هر كه در شبى ده آيه را بخواند ، از جمله غافلان و بى خبران نوشته نشود ، و هر كه پنجاه آيه را بخواند ، از جمله ذاكران نوشته شود ، و هر كه صد آيه را بخواند ، از قانتان ـ يعنى عابدان ـ نوشته شود ، و هر كه دويست آيه را بخواند ، از جمله خاشعان نوشته شود ، و هر كه سيصد آيه را بخواند ، از رستگاران نوشته شود ، و هر كه پانصد آيه را بخواند ، از مجتهدان نوشته شود . و ايشان ، آنانند كه در عبادت و طاعت خدا سعى و كوشش مى نمايند ، و خود را تعب مى دهند . و هر كه هزار آيه را بخواند ، قنطارى از نيكى از برايش نوشته شود ، و قنطار ، پانزده هزار مثقال است از طلا ، و مثقال ، بيست و چهار قيراط است ، كه خُردتر آن ، مانند كوه احد است ، و بزرگ تر آن ، مثل آنچه در ميانه آسمان و زمين است» .
۳۵۱۷.ابو على اشعرى ، از محمد بن عبد الجبّار و محمد بن يحيى ، از احمد بن محمد ، هر دو ، از على بن حديد ، از منصور ، از محمد بن بشير ، از حضرت على بن الحسين عليهماالسلامروايت كرده اند ، و همچنين حديث از امام جعفر صادق عليه السلام روايت شده كه فرمود :«هر كه به حرفى از كتاب خدا گوش دهد و آن را بشنود ، بى آنكه آن را بخواند ، خدا به هر حرفى يك حسنه از برايش بنويسد ، و يك گناه از او محو فرمايد ، و يك درجه از برايش بلند گرداند ، و هر كه يك حرف آن را در ظاهر بياموزد و ياد گيرد ، خدا ده حسنه از برايش بنويسد ، و ده گناه از او محو سازد ، و ده درجه از برايش بلند گرداند» . و فرمود كه : «نمى گويم به هر آيه اى اين ثواب را به او عطا فرمايد ، وليكن به هر حرفى؛ خواه آن حرف باء باشد ، يا تاء ، يا مانند اين دو تا» . و فرمود كه : «هر كه يك حرف از قرآن را در نماز بخواند ، و حال آنكه او نشسته باشد ، خدا به آن حرف پنجاه حسنه از برايش بنويسد ، و پنجاه گناه از او محو نمايد ، و پنجاه درجه از برايش بلند گرداند ، و هر كه يك حرف از آن را در نمازش بخواند ، و حال آنكه او ايستاده باشد ، خدا صد حسنه از برايش بنويسد ، و صد گناه از او محو كند ، و صد درجه از براش بلند سازد ، و هر كه آن را ختم كند ، از برايش يك دعاى مستجاب هست؛ خواه مؤخّر باشد ، و خواه معجّل» (يعنى از براى آخرت يا دنيا) . راوى گفت كه : عرض كردم : فداى تو گردم! همه آن را ختم كند؟ فرمود : «آرى ، همه آن را ختم كند» .
