649
تحفة الأولياء ج4

۳۵۴۲.محمد بن يحيى ، از احمد بن محمد ، از على بن حكم ، از على بن ابى حمزه روايت كرده است كه گفت : ابو بصير از امام جعفر صادق عليه السلام سؤال نمود و من حاضر بودم . پس به آن حضرت عرض كرد كه : فداى تو گردم! آيا قرآن را در يك شب بخوانم؟ فرمود :«نه» . عرض كرد : در دو شب؟ فرمود : «نه» . تا آنكه به شش شب رسيد . پس حضرت به دست خويش اشاره فرمود ، و فرمود : «بلى» .بعد از آن ، حضرت صادق عليه السلام فرمود كه : «اى ابامحمد! به درستى كه آنكه پيش از شما بوده از اصحاب محمد صلى الله عليه و آله ، چنان بوده كه در يك ماه يا كمتر قرآن را مى خواند . به درستى كه قرآن نبايد به شتاب خوانده شود ، وليكن بايد به ترتيل خوانده شود ، ترتيلى درست ، و چون به آيه اى بگذرى كه ذكر آتش در آن باشد ، در نزد آن مى ايستى ، و از آتش به خدا پناه مى برى» .پس ابوبصير عرض كرد كه : در ماه مبارك رمضان قرآن را در يك شب بخوانم؟ فرمود : «نه» . عرض كرد : در دو شب؟ فرمود : «نه» . عرض كرد : در سه شب؟ فرمود كه : «ها» و به دست خويش اشاره فرمود ، و فرمود : «آرى ، ماه مبارك رمضان ، چيزى از ماه ها به آن شباهت ندارد . آن را حقّ و حرمتى عظيم است . در آن نماز بسيار بكن ، آنچه توانى» (يا مادامى كه استطاعت داشته باشى) ۱ .

1.مترجم گويد كه : حق ، در اين مقام اين است كه قارى را جايز است كه هر قدر از قرآن را كه خواهد ، بخواند ، و يك روز و دو روز بيشتر ، كمتر ، در ختم آن معتبر نيست ، و به شرطى كه آن قدر تند نخواند كه حروفش در يكديگر گم شود . و ماه مبارك رمضان و غير آن ، در باب جواز بسيارى و كمى خواندن آن فرقى ندارد ، وليكن چون تفكّر و تدبّر در آن در وقت خواندن مستحبّ است ، و انسان در اكثر اوقات ، اوقاتش مستغرق مشاغل دنيوى است ، و حواس ظاهر و باطنش مصروف آن است ، لهذا او را ميسّر نمى شود كه كلام اللّه را با آداب مقرّره بسيار تلاوت نمايد ، وليكن در ماه مبارك رمضان ، فى الجمله فراغ بالى دارد ، و هر كسى درخور خويش ، حالى دارد ، و علّت منع خواندن آن در يك شب در غير ماه مبارك ، و جواز اين امر در آن ، همين است . (مترجم)


تحفة الأولياء ج4
648

۳۵۴۲.مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيى، عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ، عَنْ عَلِيِّ بْنِ الْحَكَمِ، عَنْ عَلِيِّ بْنِ أَبِي حَمْزَةَ، قَالَ:
سَأَلَ أَبُو بَصِيرٍ أَبَا عَبْدِ اللّهِ عليه السلام ـ وَ أَنَا حَاضِرٌ ـ فَقَالَ لَهُ: جُعِلْتُ فِدَاكَ، أَقْرَأُ الْقُرْآنَ فِي لَيْلَةٍ؟ فَقَالَ :
«لَا» فَقَالَ: فِي لَيْلَتَيْنِ؟ فَقَالَ : «لَا» حَتّى بَلَغَ سِتَّ لَيَالٍ، فَأَشَارَ بِيَدِهِ، فَقَالَ : «هَا» .
ثُمَّ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللّهِ عليه السلام : «يَا أَبَا مُحَمَّدٍ، إِنَّ مَنْ كَانَ قَبْلَكُمْ مِنْ أَصْحَابِ مُحَمَّدٍ صلى الله عليه و آله كَانَ يَقْرَأُ الْقُرْآنَ فِي شَهْرٍ وَ أَقَلَّ؛ إِنَّ الْقُرْآنَ لَا يُقْرَأُ هَذْرَمَةً ، وَ لكِنْ يُرَتَّلُ تَرْتِيلاً، إِذَا مَرَرْتَ بِآيَةٍ فِيهَا ذِكْرُ النَّارِ، وَقَفْتَ عِنْدَهَا، وَ تَعَوَّذْتَ بِاللّهِ مِنَ النَّارِ» .
فَقَالَ أَبُو بَصِيرٍ: أَقْرَأُ الْقُرْآنَ فِي رَمَضَانَ فِي لَيْلَةٍ؟ فَقَالَ : «لَا» فَقَالَ: فِي لَيْلَتَيْنِ؟ فَقَالَ : «لَا» فَقَالَ: فِي ثَلَاثٍ؟ فَقَالَ : «هَا» وَ أَوْمَأَ بِيَدِهِ فَقَالَ : «نَعَمْ ، شَهْرُ رَمَضَانَ لَا يُشْبِهُهُ شَيْءٌ مِنَ الشُّهُورِ، لَهُ حَقٌّ وَ حُرْمَةٌ، أَكْثِرْ مِنَ الصَّلَاةِ مَا اسْتَطَعْتَ».

  • نام منبع :
    تحفة الأولياء ج4
    سایر پدیدآورندگان :
    تحقیق : مرادی، محمد
    تعداد جلد :
    4
    ناشر :
    دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1388 ش
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 306014
صفحه از 791
پرینت  ارسال به