۳۵۵۳.محمد بن يحيى ، از احمد بن محمد ، از حسن بن على ، از اسحاق بن عمّار ، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه فرمود :«هر كه صد آيه را بخواند كه در شب به آن نماز كند ، خداى عز و جل به آن از برايش عبادت يك شبه را بنويسد ، و هر كه دويست آيه را در غير نماز بخواند ، قرآن در روز قيامت با او محاجّه و خصومت نكند ، و هر كه در روز و شبى ، در نمازِ روز و شب ، پانصد آيه را بخواند ، خداى ـ تعالى ـ از برايش در لوح محفوظ قنطارى از حسنات بنويسد» ^۱ .

۳۵۵۴.ابو على اشعرى ، از محمد بن حسّان ، از اسماعيل بن مهران ، از حسن بن على بن ابى حمزه ، از منصور بن حازم ، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه فرمود :«هر كه يك روز بر او بگذرد و نماز پنج گانه را در آن به جا آورد ، و سوره «قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ» را در آنها نخواند ، به او گفته شود كه : اى بنده خدا! تو از جمله نمازگزارندگان نيستى» .

۳۵۵۵.و به همين اسناد ، از حسين بن سيف بن عميره ، از ابو بكر حضرمى ، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت است كه فرمود :«هر كه ايمان به خدا و روز قيامت داشته باشد ، بايد كه بعد از نماز واجب ، خواندن سوره «قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ» را ترك نكند؛ زيرا كه هر كه آن را بخواند ، خدا خوبى دنيا و آخرت را از برايش جمع فرمايد ، و پدر و مادر و فرزندان ايشان را بيامرزد» .

۳۵۵۳.مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيى، عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ، عَنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ، عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ عَمَّارٍ، عَنْ أَبِي عَبْدِ اللّهِ عليه السلام ، قَالَ:«مَنْ قَرَأَ مِائَةَ آيَةٍ يُصَلِّي بِهَا فِي لَيْلَةٍ، كَتَبَ اللّهُ ـ عَزَّ وَ جَلَّ ـ لَهُ بِهَا قُنُوتَ لَيْلَةٍ؛ وَ مَنْ قَرَأَ مِائَتَيْ آيَةٍ فِي غَيْرِ صَلَاةٍ، لَمْ يُحَاجَّهُ الْقُرْآنُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ؛ وَ مَنْ قَرَأَ خَمْسَمِائَةِ آيَةٍ فِي يَوْمٍ وَ لَيْلَةٍ فِي صَلَاةِ النَّهَارِ وَ اللَّيْلِ، كَتَبَ اللّهُ ـ عَزَّ وَ جَلَّ ـ لَهُ فِي اللَّوْحِ الْمَحْفُوظِ قِنْطَاراً مِنْ حَسَنَاتٍ ، وَ الْقِنْطَارُ أَلْفٌ وَ مِائَتَا أُوقِيَّةٍ ، وَ الْأُوقِيَّةُ أَعْظَمُ مِنْ جَبَلِ أُحُدٍ».

۳۵۵۴.أَبُو عَلِيٍّ الْأَشْعَرِيُّ، عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ حَسَّانَ، عَنْ إِسْمَاعِيلَ بْنِ مِهْرَانَ، عَنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ أَبِي حَمْزَةَ، عَنْ مَنْصُورِ بْنِ حَازِمٍ، عَنْ أَبِي عَبْدِ اللّهِ عليه السلام ، قَالَ :«مَنْ مَضى بِهِ يَوْمٌ وَاحِدٌ، فَصَلّى فِيهِ بِخَمْسِ صَلَوَاتٍ، وَ لَمْ يَقْرَأْ فِيهَا بِ «قُلْ هُوَ اللّهُ أَحَدٌ» ، قِيلَ لَهُ: يَا عَبْدَ اللّهِ، لَسْتَ مِنَ الْمُصَلِّينَ».

۳۵۵۵.وَ بِهذَا الْاءِسْنَادِ، عَنِ الْحَسَنِ ، عَنْ سَيْفِ بْنِ عَمِيرَةَ، عَنْ أَبِي بَكْرٍ الْحَضْرَمِيِّ، عَنْ أَبِي عَبْدِ اللّهِ عليه السلام ، قَالَ :«مَنْ كَانَ يُؤْمِنُ بِاللّهِ وَ الْيَوْمِ الْاخِرِ، فَلَا يَدَعْ أَنْ يَقْرَأَ فِي دُبُرِ الْفَرِيضَةِ بِ «قُلْ هُوَ اللّهُ أَحَدٌ» ؛ فَإِنَّهُ مَنْ قَرَأَهَا جَمَعَ اللّهُ لَهُ خَيْرَ الدُّنْيَا وَ الْاخِرَةِ، وَ غَفَرَ لَهُ وَ لِوَالِدَيْهِ وَ مَا وَلَدَا».