۳۵۸۰.حسين بن محمد ، از معلّى بن محمد ، از وشّاء ، از جميل بن درّاج ، از محمد بن مسلم ، از زراره ، از امام محمد باقر عليه السلام روايت كرده است كه فرمود :«به درستى كه قرآن يكى است كه از نزدِ يكى فرود آمده ، وليكن اختلاف از جانب راويان مى آيد و از ايشان به هم مى رسد» .

۳۵۸۱.على بن ابراهيم ، از پدرش ، از ابن ابى عمير ، از عمر بن اذينه ، از فضيل بن يسار روايت كرده است كه گفت : به خدمت امام عليه السلام جعفر صادق عرض كردم كه : مردم مى گويند كه : قرآن بر هفت حرف نازل شده [است] . فرمود :«دروغ گفتند دشمنان خدا ، وليكن قرآن بر يك حرف نازل شده ، از نزد آنكه يكى و يگانه است» .

۳۵۸۲.محمد بن يحيى ، از عبداللّه بن محمد ، از على بن حكم ، از عبداللّه بن بكير ، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه فرمود :«قرآن به روش و طور «ايّاك أعنى واسمعى يا جاره» نازل شد؛ يعنى : تو را قصد دارم ، و بشنو اى همسايه!» ^۱ .

۳۵۸۳.و در روايت ديگر از امام جعفر صادق عليه السلام مروى است كه فرمود :«معنى آن ، اين است كه ، آنچه خداى عز و جل به آن بر پيغمبر صلى الله عليه و آله عتاب فرموده پس آن حضرت به آن قصد مى فرمود ، آنچه را كه در قرآن گذشته ، مثل قول آن جناب : «وَلَوَلا أَنْ ثَبَّتْناكَ لَقَدْ كِدْتَ تَرْكَنُ اِلَيْهِمْ قَليلاً»^۲ ـ ، غير آن حضرت را به آن قصد فرمود» (چه آن حضرت منزّه است از ركون و ميل به سوى ايشان) ^۳ .

3580. الْحُسَيْنُ بْنُ مُحَمَّدٍ، عَنْ مُعَلَّى بْنِ مُحَمَّدٍ، عَنِ الْوَشَّاءِ، عَنْ جَمِيلِ بْنِ دَرَّاجٍ، عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ، عَنْ زُرَارَةَ، عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عليه السلام ، قَالَ :
«إِنَّ الْقُرْآنَ وَاحِدٌ، نَزَلَ مِنْ عِنْدِ وَاحِدٍ، وَ لكِنَّ الِاخْتِلَافَ يَجِيءُ مِنْ قِبَلِ الرُّوَاةِ».

۳۵۸۱.عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ، عَنْ أَبِيهِ، عَنِ ابْنِ أَبِي عُمَيْرٍ، عَنْ عُمَرَ بْنِ أُذَيْنَةَ، عَنِ الْفُضَيْلِ بْنِ يَسَارٍ، قَالَ:
قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اللّهِ عليه السلام : إِنَّ النَّاسَ يَقُولُونَ: إِنَّ الْقُرْآنَ نَزَلَ عَلى سَبْعَةِ أَحْرُفٍ؟
فَقَالَ :«كَذَبُوا أَعْدَاءُ اللّهِ، وَ لكِنَّهُ نَزَلَ عَلى حَرْفٍ وَاحِدٍ مِنْ عِنْدِ الْوَاحِدِ».

۳۵۸۲.مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيى، عَنْ عَبْدِ اللّهِ بْنِ مُحَمَّدٍ، عَنْ عَلِيِّ بْنِ الْحَكَمِ، عَنْ عَبْدِ اللّهِ بْنِ بُكَيْرٍ، عَنْ أَبِي عَبْدِ اللّهِ عليه السلام ، قَالَ :«نَزَلَ الْقُرْآنُ بِإِيَّاكِ أَعْنِي وَ اسْمَعِي يَا جَارَةُ».

۳۵۸۳.وَ فِي رِوَايَةٍ أُخْرى، عَنْ أَبِي عَبْدِ اللّهِ عليه السلام ، قَالَ مَا مَعْنَاهُ :«مَا عَاتَبَ اللّهُ عَزَّ وَ جَلَّ بِهِ عَلى نَبِيِّهِ صلى الله عليه و آله ـ فَهُوَ يَعْنِي بِهِ مَا قَدْ مَضى فِي الْقُرْآنِ، مِثْلُ قَوْلِهِ: «وَ لَوْ لا أَنْ ثَبَّتْناكَ لَقَدْ كِدْتَ تَرْكَنُ إِلَيْهِمْ شَيْئاً قَلِيلاً» ـ عَنى بِذلِكَ غَيْرَهُ».