۳۵۸۸.حسين بن محمد ، از معلّى بن محمد ، از وشّاء ، از ابان بن ميمون قدّاح روايت كرده است كه گفت : امام محمد باقر عليه السلام به من فرمود كه :«بخوان» . عرض كردم كه : چه چيز بخوانم؟ فرمود كه : «از سوره نهم» . راوى مى گويد كه : پس شروع كردم كه اين سوره را طلب كنم تا بدانم كه كدام سوره است يا در كجا است . فرمود كه : «از سوره يونس بخوان» . پس من اين را خواندم كه : «لِلَّذينَ أَحْسَنُوا الْحُسْنى وَزِيادَةٌ وَلا يَرْهَقُ وُجُوهَهُمْ قَتَرٌ وَلا ذِلَّةٌ»۱ . فرمود كه : «تو را بس است» ، و فرمود كه : «رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود كه : من تعجّب مى كنم كه چگونه پير نمى شوم چون قرآن را مى خوانم» . و ترجمه آيه اين است كه : «از براى آنان كه نيكى كردند (يعنى ايمان آوردند و عمل صالح كردند ، و از نواهى دورى نمودند و راه حق [را ]از دست ندادند) مثوبت [= پاداش ]نيكو يا نيكوتر است (كه آن نِعَم دارالسّلام ۲ است) و افزونى از پاداش كه به طريق كرامت عطا فرمايد ، و نپوشد روى هاى ايشان را گردى و غبارى و نه خوارى» (يعنى روى هاى ايشان با كمال طراوت و نهايتِ نِضارت [= خرمى] باشد ، و اثر خوارى و مذلّت بر [چهره و] بشره ايشان نباشد) .
۳۵۸۹.على بن محمد ، از صالح بن ابى حمّاد ، از حجّال ، از آنكه او را ذكر كرده ، از امام محمد باقر يا امام جعفر صادق عليهماالسلامروايت كرده است كه گفت : آن حضرت را سؤال كردم از قول خداى عز و جل :«بِلِسانٍ عَرَبّىٍ مُبينٍ»۳. فرمود كه :«زبان ها را قطع مى كند و زبان ها آن را قطع نمى كنند» ۴ .
۳۵۹۰.احمد بن محمد بن احمد ، از محمد بن احمد نهدى ، از محمد بن وليد ، از ابان ، از عامر بن عبداللّه بن جذاعه ، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه فرمود كه :«هيچ بنده اى نيست كه آخر سُوره كهف (يعنى «قُلْ اِنَّما»۵ تا آخر سوره) را بخواند ، مگر آنكه بيدار شود در آن ساعتى كه مى خواهد» .
