۳۷۲۵.على بن ابراهيم ، از پدرش ، از بعضى از اصحاب خويش ، از طلحة بن زيد ، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه فرمود :«رسول خدا صلى الله عليه و آله چنان بود كه در بيشتر اوقات كه مى نشست ، برابر قبله بود» .

۳۷۲۶.ابو عبداللّه اشعرى ، از معلّى بن محمد ، [از] وشّاء ، از حمّاد بن عثمان روايت كرده است كه : امام جعفر صادق عليه السلام نشست ، در حالى كه پاى راستش را بر ران چپش انداخته بود . مردى به آن حضرت عرض كرد كه : فداى تو گردم! اينك نشستن مكروه و ناخوش است . فرمود :«نه ، جز اين نيست كه آن چيزى است كه يهود گفتند كه : چون خداى عز و جل از آفريدن آسمان ها و زمين خلاص شد و بر عرش قرار گرفت ، به اين نشستن نشست ، تا استراحت كند . پس خدا عز و جل اين را فرو فرستاد كه : «اَللّهُ لا اِلهَ اِلّا هُوَ الحَىُّ الْقَيُّومُ لا تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَلا نَومٌ»^۱ » . و حضرت صادق عليه السلام متورّك و پا بر روى يكديگر انداخته باقى ماند ، چنان كه آن حضرت همچنين نشسته بود .

۳۷۲۷.چند نفر از اصحاب ما روايت كرده اند ، از احمد بن محمد بن خالد ، از پدرش ، از عبداللّه بن مغيره ، از آن كه او را ذكر كرده ، از امام جعفر صادق عليه السلام كه فرمود :«رسول خدا صلى الله عليه و آله چون در منزلى داخل مى شد ، در پست ترين و نزديك ترين مجلس به سوى آن حضرت مى نشست ، در هنگامى كه داخل مى شد» .

۳۷۲۸.محمد بن يحيى ، از احمد بن محمد بن عيسى ، از محمد بن يحيى ، از طلحة بن زيد ، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه فرمود :«اميرالمؤمنين عليه السلام فرمود كه : بازار مسلمانان چون مسجد ايشان است . پس هر كه به سوى جايى پيشى گرفت ، همان كس به آنجا سزاوارتر است تا شب» .و فرمود كه : «بر اطاق هاى بازار كرايه و اجرت نمى گرفت» .

۳۷۲۹.على بن ابراهيم ، از پدرش ، از نوفلى ، از سكونى ، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه فرمود :«رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود : سزاوار است همنشينان را در تابستان كه در ميان هر دو كس ، مقدار استخوان ارش[=ساعد دست ]باشد ، تا آنكه بعضى از ايشان بر بعضى شاق و دشوار نباشد در گرمى» .

۳۷۲۵.عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ، عَنْ أَبِيهِ، عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِهِ، عَنْ طَلْحَةَ بْنِ زَيْدٍ، عَنْ أَبِي عَبْدِ اللّهِ عليه السلام ، قَالَ:«كَانَ رَسُولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله أَكْثَرَ مَا يَجْلِسُ تُجَاهَ الْقِبْلَةِ».

۳۷۲۶.أَبُو عَبْدِ اللّهِ الْأَشْعَرِيُّ، عَنْ مُعَلَّى بْنِ مُحَمَّدٍ، عَنِ الْوَشَّاءِ، عَنْ حَمَّادِ بْنِ عُثْمَانَ، قَالَ:
جَلَسَ أَبُو عَبْدِ اللّهِ عليه السلام مُتَوَرِّكاً رِجْلُهُ الْيُمْنى عَلى فَخِذِهِ الْيُسْرى ، فَقَالَ لَهُ رَجُلٌ: جُعِلْتُ فِدَاكَ، هذِهِ جِلْسَةٌ مَكْرُوهَةٌ، فَقَالَ :«لَا، إِنَّمَا هُوَ شَيْءٌ قَالَتْهُ الْيَهُودُ: لَمَّا أَنْ فَرَغَ اللّهُ ـ عَزَّ وَ جَلَّ ـ مِنْ خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ اسْتَوى عَلَى الْعَرْشِ، جَلَسَ هذِهِ الْجِلْسَةَ لِيَسْتَرِيحَ، فَأَنْزَلَ اللّهُ عَزَّ وَ جَلَّ: «اللّهُ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ الْحَىُّ الْقَيُّومُ لا تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَ لا نَوْمٌ» » وَ بَقِيَ أَبُو عَبْدِ اللّهِ عليه السلام مُتَوَرِّكاً كَمَا هُوَ.

۳۷۲۷.عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا، عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ، عَنْ أَبِيهِ، عَنْ عَبْدِ اللّهِ بْنِ الْمُغِيرَةِ، عَمَّنْ ذَكَرَهُ ، عَنْ أَبِي عَبْدِ اللّهِ عليه السلام ، قَالَ :«كَانَ رَسُولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله إِذَا دَخَلَ مَنْزِلًا، قَعَدَ فِي أَدْنَى الْمَجْلِسِ إِلَيْهِ حِينَ يَدْخُلُ».

۳۷۲۸.مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيى، عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسى، عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ يَحْيى، عَنْ طَلْحَةَ بْنِ زَيْدٍ، عَنْ أَبِي عَبْدِ اللّهِ عليه السلام ، قَالَ :«قَالَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ عليه السلام : سُوقُ الْمُسْلِمِينَ كَمَسْجِدِهِمْ؛ فَمَنْ سَبَقَ إِلى مَكَانٍ فَهُوَ أَحَقُّ بِهِ إِلَى اللَّيْلِ» قَالَ : «وَ كَانَ لَا يَأْخُذُ عَلى بُيُوتِ السُّوقِ كِرَاءً».

۳۷۲۹.عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ، عَنْ أَبِيهِ، عَنِ النَّوْفَلِيِّ، عَنِ السَّكُونِيِّ، عَنْ أَبِي عَبْدِ اللّهِ عليه السلام ، قَالَ :«قَالَ رَسُولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله : يَنْبَغِي لِلْجُلَسَاءِ فِي الصَّيْفِ أَنْ يَكُونَ بَيْنَ كُلِّ اثْنَيْنِ مِقْدَارُ عَظْمِ الذِّرَاعِ لِئَلَا يَشُقَّ بَعْضُهُمْ عَلى بَعْضٍ فِي الْحَرِّ».