781
تحفة الأولياء ج4

۳۷۹۱.از او ، از محمد بن على ، از نضر بن شعيب ، از ابان بن عثمان ، از حسن بن سرّى ، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت است كه فرمود :«در اندران و داخل نامه بنويس كه : از براى ابو فلان ، و بنويس كه : به سوى ابو فلان ، و بر عنوان بنويس كه : از براى ابو فلان» ۱ .

۳۷۹۲.از او ، از عثمان بن عيسى ، از سماعه روايت است كه گفت : امام جعفر صادق عليه السلام را سؤال كردم از مردى كه در نامه به مردى آغاز مى كند . فرمود :«به اين باكى نيست . اين از جمله فضل است كه مردى به برادرش آغاز مى كند ، او را گرامى مى دارد و مى نوازد» .

۳۷۹۳.از او ، از على بن حكم ، از ابان احمر ، از حديد بن حكيم ، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت است كه فرمود :«باكى نيست به اينكه مرد در نامه ، پيش از نام خودش به نام صاحبش آغاز كند» .

۳۷۹۴.على بن ابراهيم ، از پدرش ، از ابن ابى عمير ، از مرازم بن حكيم روايت كرده است كه : امام جعفر صادق عليه السلام امر فرمود كه در باب حاجتى نامه اى بنويسند ، و آن نامه نوشته شد . پس بر آن حضرت عرض شد و در آن استثنا نبود؛ يعنى انشاء اللّه در آن نوشته نشده بود . فرمود :«چگونه اميد داريد كه اين امر تمام شود ، و حال آنكه استثنايى در آن نيست . نظر كنيد در هر جا كه استثنا در آن نيست ، در آن استثنا كنيد» (و انشاء اللّه را بنويسيد) .

۳۷۹۵.از او ، از احمد بن محمد بن ابى نصر از ابو الحسن ، حضرت امام رضا عليه السلام روايت است كه : او نامه را خاك آلوده مى كند .۲فرمود :«باكى به آن نيست» .

۳۷۹۶.على بن ابراهيم ، از پدرش ، از ابن ابى عمير ، از على بن عطيّه روايت كرده است كه :او نامه اى چند را از امام موسى كاظم عليه السلام ديد كه خاك آلوده بودند .

30 ـ باب ۳

۳۷۹۷.محمد بن يحيى ، از احمد بن محمد ، از على بن حكم ، از عبد الملك بن عتبه ، از امام موسى كاظم عليه السلام روايت كرده است كه گفت : آن حضرت را سؤال كردم از كاغذهاى نوشته كه جمع مى شود . آيا جايز است كه به آتش سوزانيده شود ، و در آنها چيزى از ذكر خدا باشد؟ فرمود :«نه ، در اوّل امر ، پيش از سوزانيدن ، به آب شسته مى شود» .

1.و عنوان ـ به ضمّ و كسر عين ـ ، ديباچه و سرنامه كتابت باشد . (مترجم)

2.در گذشته ، از خاك ارّه چوب و مانند آن براى خشك كردن مركب استفاده مى كردند (مترجم) .

3.در نسخه ترجمه تنها كلمه «باب» را آورده و عنوان باب :«نهى از سوزاندن كاغذ نوشته ها» را نياورده است .


تحفة الأولياء ج4
780

۳۷۹۱.عَنْهُ، عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ، عَنِ النَّضْرِ بْنِ شُعَيْبٍ، عَنْ أَبَانِ بْنِ عُثْمَانَ، عَنِ الْحَسَنِ بْنِ السَّرِيِّ، عَنْ أَبِي عَبْدِ اللّهِ عليه السلام ، قَالَ :«لَا تَكْتُبْ دَاخِلَ الْكِتَابِ: لِأَبِي فُلَانٍ، وَ اكْتُبْ: إِلى أَبِي فُلَانٍ، وَ اكْتُبْ عَلَى الْعُنْوَانِ: لِأَبِي فُلَانٍ».

۳۷۹۲.عَنْهُ، عَنْ عُثْمَانَ بْنِ عِيسى، عَنْ سَمَاعَةَ، قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللّهِ عليه السلام عَنِ الرَّجُلِ يَبْدَأُ بِالرَّجُلِ فِي الْكِتَابِ؟
قَالَ :
«لَا بَأْسَ بِهِ، ذلِكَ مِنَ الْفَضْلِ، يَبْدَأُ الرَّجُلُ بِأَخِيهِ يُكْرِمُهُ».

۳۷۹۳.عَنْهُ، عَنْ عَلِيِّ بْنِ الْحَكَمِ، عَنْ أَبَانِ بْنِ الْأَحْمَرِ، عَنْ حَدِيدِ بْنِ حَكِيمٍ، عَنْ أَبِي عَبْدِ اللّهِ عليه السلام ، قَالَ :«لَا بَأْسَ بِأَنْ يَبْدَأَ الرَّجُلُ بِاسْمِ صَاحِبِهِ فِي الصَّحِيفَةِ قَبْلَ اسْمِهِ».

۳۷۹۴.عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ، عَنْ أَبِيهِ، عَنِ ابْنِ أَبِي عُمَيْرٍ، عَنْ مُرَازِمِ بْنِ حَكِيمٍ، قَالَ: أَمَرَ أَبُو عَبْدِ اللّهِ عليه السلام بِكِتَابٍ فِي حَاجَةٍ، فَكُتِبَ، ثُمَّ عُرِضَ عَلَيْهِ وَ لَمْ يَكُنْ فِيهِ اسْتِثْنَاءٌ، فَقَالَ :«كَيْفَ رَجَوْتُمْ أَنْ يَتِمَّ هذَا وَ لَيْسَ فِيهِ اسْتِثْنَاءٌ؟ انْظُرُوا كُلَّ مَوْضِعٍ لَا يَكُونُ فِيهِ اسْتِثْنَاءٌ، فَاسْتَثْنُوا فِيهِ».

۳۷۹۵.عَنْهُ، عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي نَصْرٍ، عَنْ أَبِي الْحَسَنِ الرِّضَا عليه السلام : أَنَّهُ كَانَ يُتَرِّبُ الْكِتَابَ، وَ قَالَ :«لَا بَأْسَ بِهِ».

۳۷۹۶.عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ، عَنْ أَبِيهِ، عَنِ ابْنِ أَبِي عُمَيْرٍ، عَنْ عَلِيِّ بْنِ عَطِيَّةَ،أَنَّهُ رَأى كُتُباً لِأَبِي الْحَسَنِ عليه السلام مُتَرَّبَةً.

30 ـ بَابُ النَّهْيِ عَنْ إِحْرَاقِ الْقَرَاطِيسِ الْمَكْتُوبَةِ

۳۷۹۷.مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيى، عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ، عَنْ عَلِيِّ بْنِ الْحَكَمِ، عَنْ عَبْدِ الْمَلِكِ بْنِ عُتْبَةَ، عَنْ أَبِي الْحَسَنِ عليه السلام ، قَالَ: سَأَلْتُهُ عَنِ الْقَرَاطِيسِ تَجْتَمِعُ: هَلْ تُحْرَقُ بِالنَّارِ وَ فِيهَا شَيْءٌ مِنْ ذِكْرِ اللّهِ؟
قَالَ :
«لَا، تُغْسَلُ بِالْمَاءِ أَوَّلًا قَبْلُ».

  • نام منبع :
    تحفة الأولياء ج4
    سایر پدیدآورندگان :
    تحقیق : مرادی، محمد
    تعداد جلد :
    4
    ناشر :
    دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1388 ش
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 288232
صفحه از 791
پرینت  ارسال به