۲۷۹۰.چند نفر از اصحاب ما روايت كرده اند ، از سهل بن زياد ، از بكر بن صالح ، از محمد بن سنان ، از مفضّل ، از امام جعفر صادق عليه السلام كه فرمود :«هر مؤمنى كه ميان او و مؤمنى ديگر ، حجابى باشد ، خداى عز و جل در ميان او و بهشت ، هفتاد هزار حصار بزند ، كه گُندگى هر حصارى ، به قدر هزار ساله راه باشد ، و ميان هر حصار تا حصارى ، به قدر هزار ساله راه باشد» .
۲۷۹۱.على بن ابراهيم ، از پدرش ، از يحيى بن مبارك ، از عبداللّه بن جبله ، از عاصم بن حميد ، از ابو حمزه ، از امام محمد باقر عليه السلام روايت كرده است كه گفت : به آن حضرت عرض كردم كه : فداى تو گردم! چه مى فرمايى در باب مسلمانى كه به نزد مسلمانى ديگر آيد كه او را زيارت كند ، و آن مسلمان در منزل خود باشد . پس رخصت طلبد كه بر او داخل شود ، و او را رخصت ندهد و به سوى او بيرون نيايد . فرمود كه :«اى ابوحمزه! هر مسلمانى كه به نزد مسلمانى ديگر آيد ، در حالتى كه زيارت كننده يا جوياى حاجتى باشد ، و آن مسلمان در منزل خود باشد ، و رخصت طلبيد كه بر او داخل شود ، و او را رخصت ندهد و به سوى او بيرون نيايد ، پيوسته در لعنت خداى عز و جل باشد ، تا يكديگر را ملاقات كنند و به هم رسند» . عرض كردم كه : در لعنت خدا باشد تا به هم رسند؟ فرمود : «بلى ، اى ابوحمزه!» .
