۲۸۰۷.على بن ابراهيم ، از محمد بن عيسى ، از يونس ، از محمد خزّار ، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه فرمود :«هر كه حديث ما را بر ما فاش كند ، به منزله كسى است كه دانسته ، حقّ ما را انكار كرده» . راوى مى گويد كه : حضرت به معلّى بن خنيس فرمود كه : «فاش كننده حديث ما ، مانند كسى است كه دانسته ، منكر آن است» .
۲۸۰۸.يونس ، از ابن مسكان ، از ابن ابى يعفور روايت كرده است كه گفت : امام جعفر صادق عليه السلام فرمود كه :«هر كه حديث ما را بر ما فاش كند ، خداى عز و جل ايمان را از او بربايد» .
۲۸۰۹.يونس ، از يونس بن يعقوب ، از بعضى از اصحاب خويش ، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه فرمود :«هر كه حديث ما را فاش كند ، ما را به قتل خطا نكشته است ، وليكن ما را به قتل عمد كشته» (يعنى از روى قصد مرتكب كشتن ما شده است) .
۲۸۱۰.يونس ، از علا ، از محمد بن مسلم روايت كرده است كه گفت : شنيدم از امام محمد باقر عليه السلام كه مى فرمود :«بنده در روز قيامت محشور مى شود ، و حال آنكه نَمى از خون به او نرسيده؛ پس مانند شيشه حجامت يا بالاتر از آن به سوى او دفع مى شود ، و به او گفته مى شود كه : اين بهره تو است از خون فلان كس . عرض مى كند كه : اى پروردگار من! مى دانى كه تو روح مرا قبض كردى و من خونى را نريخته بودم . مى فرمايد : بلى ، از فلان كس روايت را شنيدى چنين و چنين ، و آن را بر او روايت كردى . پس آن روايت نقل شد ، تا به فلان پادشاه جبّار رسيد ، و او را به جهت آن كشت ، و اينك بهره تو است از خون او» .
۲۸۱۱.يونس ، از ابن سنان ، از اسحاق بن عمّار ، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه : حضرت ، اين آيه را تلاوت فرمود :«ذلِكَ بِأَنَّهُمْ كانُوا يَكْفُرُونَ بِآياتِ اللّه ِ وَيَقْتُلُونَ النَّبيّينَ بِغَيْرِ الْحَقِّ ذلِكَ بِما عَصَوا وَكانُوا يَعْتَدُونَ»۱؛ يعنى :«آن خوارى و بيچارگى و خشم خدا بر ايشان ، به سبب آن است كه ايشان بودند كه كافر مى شدند به آيت هاى خدا ، و مى كشتند پيغمبران را به ناحق . آنكه مذكور شد ، به سبب اين بود كه گنهكار شدند ، و بودند كه از حد در مى گذشتند ، و از احكام خداى ـ تعالى ـ تعدّى مى كردند» . و حضرت فرمود : «به خدا سوگند كه ايشان را به دست هاى خود نكشتند ، و شمشيرهاى خويش را به ايشان نزدند ، وليكن حديث هاى ايشان را شنيدند و آنها را فاش كردند ، و به اين سبب ، پيغمبران بر آنها گرفته شدند و كشته گشتند . پس اين فاش كردن ، كشتن و ستم و گناه گرديد» .
