بررسی رسم چلهنشینی از رهگذر ارزیابی اخبار و اقوال
سال
چهارم / شماره پیاپی
7 /
صفحه
35-53
چکیده :
در میان فرقه ی صوفیه، رسمی به نام چله نشینی وجود دارد که از یکسری اعمال خاص شکل گرفته است. این اعمال در مدت چهل روز برای پاک شدن از آلودگی های باطنی و طهارت روحی صورت می پذیرد. این فرقه، اعمال خود را برگرفته از دین می دانند و برای اثبات آنها به حدیث «مَن أَخلَصَ لِلّهِ اَربَعینَ ...»، اعمال و عملکرد پیامبرانی چون حضرت موسی (ع) در میقات چهل روزهی خود و حضرت محمد(ص) در خلوت گزینی هایی که در غار حرا داشته است، تمسک جسته اند. در پژوهش حاضر به این نتیجه رسیدیم که مستندات حدیثی آنها سند صحیحی نداشته است و از متن آنها موافقت با این رسم اثبات نمی گردد و گوشه نشینی صحیح که دین با آن موافق است و آن را تجویز کرده ، نه تنها انسان را از جامعه دور نمی کند، بلکه فرد را در متن جامعه قرار می دهد و با تقویت ایمان، او را به پاکی دعوت می کند.
کلیدواژههای مقاله :چلهنشینی؛ حدیث اخلاص؛ خلوتگزینی پیامبر(ص)؛ میقات حضرت موسی(ع)