در اين مقاله به پرسش هاى زير درباره شرح اُصول كافى ملّاصدرا پاسخ داده شده است:
1. آيا شرح اُصول الكافى، آخرين تأليف صدرالمتألهين است؟
2. چرا ملّاصدرا در سال هاى واپسين عمر خود، دست به تأليف اين كتاب زد؟
3. چرا براى تأمين هدفش كه شرح حقايق مطرح شده در احاديث اهل بيت عليهم السلام بود، كتاب كافى را انتخاب كرد؟
4. قبل از صدرالمتألهين، چه كسانى كافى را شرح كرده بودند؟
5. آيا ملّاصدرا از شرح ها و حاشيه هايى كه قبل از او نوشته شده بود، بهره برده است؟
6. بعد از تأليف اين شرح در سده يازدهم، چند شرح ديگر نوشته شده است؟
7. آيا مؤلفان اين شرح ها از شرح ملّاصدرا استفاده كرده اند؟
8. آيا ملّاصدرا در بحث هاى رجالى هم صاحب نظر بوده است؟
9. اين كه ملّاصدرا به خاطر نقل گفتار برخى از مشايخْ پوزش خواسته، مقصودش چه كس يا كسانى است؟
10. آيا شرح كافى ملّاصدرا تاكنون مورد انتقاد جدّى قرار گرفته است يا همه دانشمندان شيعه آن را كتابى ارجمند دانسته اند و مى دانند؟
در ميان بيش از پنجاه كتاب و رساله اى كه از ملّاصدرا به يادگار مانده، سه كتاب به عنوان مهم ترين آنها شناخته شده است:
1. تفسير القرآن الكريم، شامل تفسير سوره حمد، سوره بقره تا آيه شصت و پنجم و آية الكرسى و سوره هاى سجده، يس، واقعه، حديد، جمعه، طارق، اَعلى، ضحى، زلزال، آيه نور و آيه (ترى الجبال...).
اين تفسير در سال 1320ق، در 617صفحه رحلى چاپ سنگى شده و چند سال پيش در هفت جلد وزيرى چاپ حروفى شده و بخش هايى از آن هم چاپ جداگانه دارد.
2. الحكمة المتعالية فى الأسفار الأربعة العقلية كه نام ديگر آن الأسفار الاربعة است و