9. الوافى، نوشته فيض كاشانى(م1091ق). در «وافى» كه جامع كتب اربعه حديثى شيعه (كافى، فقيه، تهذيب و استبصار) است، در ذيل برخى از احاديث، توضيحاتى داده شده كه در واقع، حاشيه اى است بر آن چهار كتاب. اين حواشى و توضيحات، توسط يكى از علما تدوين و «بيانات الوافى» ناميده شده است. نسخه آن را علّامه تهرانى در كتابخانه حجّت طباطبايى حائرى ديده است. ۱
10. شرح اُصول كافى، تأليف اميرمحمد معصوم قزوينى (م1091ق)، جدّ سيدحسين قزوينى، صاحب معارج الأحكام. نسخه اى از اين كتاب كه تقريظ ميرزا رفيع الدين نايينى را داشته در قزوين نزد نواده مؤلف (حاج سيدجوادى ها) بوده است. ۲
11. حاشيه سيد بدرالدين بن احمد حسينى كه در تاريخ 1094ق، توسط سيدمحمّد... موسوى تدوين شده و نسخه آن در كتابخانه آية اللّه مرعشى موجود است. ۳
12. البضاعة المزجاة كه شرح روضه كافى است از محمدحسين بن قارياغدى و تاريخ تأليف اين كتاب 1098ق و نسخه مورّخ 1100ق، ۴ آن در كتابخانه ميرزا باقر قاضى در تبريز موجود بوده و نسخه ديگرى هم در كتابخانه ملّاحبيب اللّه كاشانى بوده است. ۵ شايد نسخه اى كه در كتابخانه مدرسه آية اللّه بروجردى در نجف موجود بوده و در كتاب دليل المخطوطات از آن ياد شده قسمتى از همين كتاب باشد. ۶
13. نزهة الاخوان و تحفة الخلّان كه شرح روضه كافى و تأليف سيدنعمت اللّه جزائرى (م1112ق) است. تاريخ پايان تأليف اين كتاب 1099 يا 1112 است و نسخه هاى آن در «نابغه فقه و حديث» (شرح حال سيدنعمت اللّه جزائرى) ياد شده است. ۷
1.الذريعة، ج۳.
2.همان، ج۱۳، ص ۱۰۰.
3.فهرست نسخه هاى خطّى كتابخانه آية اللّه مرعشى، ج۸، ص ۵۰.
4.الذريعة، ج۳، ص ۱۶۷.
5.همان، ج۶، ص۱۸۲ و ج۱۳، ص۲۹۶.
6.دليل المخطوطات، احمد الحسينى الاشكورى، ص ۲۲.
7.نابغه فقه و حديث، ص ۸۱.
