ملّامحمدامين استرآبادى ياد مى كند. او در كتاب التوحيد مى نويسد:
بدان كه فاضل مدقّق، مولانا محمدامين استرآبادى رحمه الله تعالى در اين مقام، اعتراض بر مصنّف رحمه الله تعالى كرد كه اين عنوان باب، مناسب احاديث اين باب نيست. ^۱
در جاى ديگر مى گويد:
بدان كه فاضل مدقّق ملّامحمدامين استرآبادى رحمه الله تعالى از اين دو عبارت و تتمّه اى كه مى آيد، كنايه فهميده ... . ^۲
و در كتاب الايمان والكفر در ذيل حديثى مى گويد:
محقّق مدقّق، مولانا محمدامين استرآبادى، (كان) را راجع به طالب گرفته ... . ^۳
و از اين كه نسخه اى از حاشيه ميرزا رفيع الدين نايينى به خطّ او و با حاشيه هايى از او در دست است، ممكن است حدس زده شود كه از اين حاشيه در شرح عربى و فارسى خود بر كافى، بهره برده است. اين نسخه در كتابخانه آية اللّه مرعشى قم موجود است.

پنجم. حاشيه ميرزا رفيع الدين

بخش هايى از اين حاشيه كه در حاشيه الوافى (چاپ سه جلدى افست) و نيز در پاورقى چاپ جديد حروفى آن آمده است و نسخه خطّى موجود در كتابخانه مسجد اعظم قم كه تا باب «الأئمة هم أركان الأرض» از كتاب الحجه را دارد، ملاحظه شد. اثرى از اين كه ميرزا رفيع الدين از شرح ملّاصدرا يا ميرداماد بهره برده باشد، ديده نشد.

ششم. شرح شيخ على كبير بر كتاب العقل والعلم «كافى»

نسخه اى از اين شرح كه ضميمه الدر المنثور مؤلف است و در كتابخانه مسجد اعظم قم نگهدارى مى شود، ملاحظه شد. در اين شرح هم هيچ اثرى از اين كه از شرح ملّاصدرا و «تعليقه ميرداماد» استفاده كرده باشد، ديده نشد.
براى اين كه اين بحث كامل شود، لازم است نسخه هاى بقيه شرح هاى ياد شده را