بررسی دیدگاه قرآنیون درباره رابطه کتاب و سنت

نشریه : پژوهش‌نامه علوم حدیث تطبیقی

نویسنده : پديدآورنده : حسین علوی مهر
پديدآورنده : عبدالله جبرئیلی جلودار

چکیده :

یکی از مهم‌ترین مباحث و زیر بنای فهم در تفسیر رابطه کتاب و سنت و نوع نگرش به منبعیت قرآن و سنت در فهم آیات و معارف دین است. تفاوت در نوع نگرش نسبت به منبعیت قرآن و حدیث، تأثیرهای مختلفی در افکار به جا می‌گذارد؛ در نتیجه مسلک‌ها و فرقه‌های مختلف فقهی و کلامی به وجود می‌آورد. یکی از این نگرش‌ها قرآن بسندگی در دین است که حامیان این نظریه به «قرآنیون» شناخته می‌شوند. قرآنیون، اصالت را با قرآن می‌دانند و برای سنت و احادیث جایگاه و ارزشی در نظر نمی‌گیرند. قرآن همه آن چیزی که در دین بدان نیاز داریم داراست و به صورت کامل بیان کرده است؛ لذا برای فهم دین احتیاجی به سنت نداریم. اصولاً همه آنچه در سنت بیان شده، در قرآن هست. نقدهای زیادی بر این نگرش وارد است؛ چرا که این نگرش و این دیدگاه ضمن اینکه مخالف با برخی آیات قرآن می‌باشد، با حدیث ثقلین نیز تنافی دارد و اساساً قرآن کتابی است که مباحث فقهی در آن به صورت کلی بیان کرده و جزئیات آن را بر عهده پیامبر اکرم(ص) و سنت او نهاده است. در این نوشتار اهم دلایل قرآنیون مطرح شده و به بررسی و نقد آنها پرداخته شده است.