10. در مصاحبه آمده است: «شيعه و سنى در اعتقادات مذهبى و حزب گرايى با هم اختلافات شديدى دارند كه اميدى به رفع آن نيست مگر بعد از پيروزى انقلاب اسلامى در تمام منطقه خاورميانه كه سران متعصب فريقين مقهور نشوند و از نشر تعصبات خشك و بى ثمر باز بمانند در نتيجه نسل جديد، خارج از سيطره آنان رشد كنند و عقايدى را در مغز جا بدهد كه نه سنى سنى باشد و نه شيعه شيعه بلكه معجونى از شيعه و سنى باشد».
در اين مصاحبه بارها و از جمله در ادامه همين سخن به لزوم پيراستن حديث از احاديث بدنامان اشاره رفته است. راستى اگر از صحيح بخارى (و ديگر صحاح سته) احاديث ابوهريره و ديگر حديث تراشان مزدور حكومت اموى را بزداييم چه مقدار، روايت باقى مى ماند. ۱ با انبوه روايات بدنامان در اين كتب چگونه نسل جديد مى تواند عقايدى را كه معجونى از شيعه و سنى است در مغز خود جا دهد، بحث در مورد اعتبار راويان صحاح سته، نيازمند مقاله مستقلى است (علاقه مندان مى توانند به كتاب سيرى در صحيحين و مقدمه ارزشمند كتاب دلائل الصدق نوشته مرحوم آيت اللّه شيخ محمد حسن مظفر قدس سره مراجعه نمايند).
مسئله وحدت مسلمين حديث ديگرى است كه با در هم آميختن عقايد مذهبى مغاير است، ما در اينجا، تنها به ذكر كلامى از استاد شهيد آيت اللّه مطهرى اكتفا مى كنيم و مطالعه مقاله ارزشمند آن عالم شهيد با نام «الغدير و وحدت اسلامى» را جهت درك صحيح مفهوم اتحاد اسلامى، توصيه مى نماييم، ايشان در اين مقاله مى نويسد:
مخالفين اتحاد اسلامى، براى اين كه از وحدت اسلامى، مفهوم غير منطقى و غير
1.سيرى در صحيحين، محمد صادق نجمى، انتشارات المهدى، ۱۳۹۶ق، ج ۱، ص ۱۰۳ به بعد. هدية الاحباب، محدّث قمى، عباس بن محمد رضا، انتشارات اميركبير، تهران، ۱۳۲۹ش، ص ۵۰. فيض القدير يا خلاصه عبقات الأنوار ميرحامد حسين موسوى، از محدث قمى، عباس بن محمدرضا، مؤسسه در راه حق، تابستان ۱۳۶۵ش، ص ۱۴۲ و در اين كتاب آمده است كه غير از مولى الموحدين على عليه السلام ، عايشه و عمر و عثمان نيز بر ابوهريره تاخته، او را به جعل حديث متهم نمودند. دلائل الصدق، شيخ محمد حسن مظفر، منشورات مكتبه بصيرتى، قم، ۱۳۹۵ق، ج ۱، از ص ۸ تا ۷۱.
