امام علی علیه السلام

اللّهُمَّ إنَّكَ تَعلَمُ أنَّهُ لَم يَكُنِ الَّذي كانَ مِنّا مُنافَسَةً في سُلطانٍ ، ولَا التِماسَ شَيءٍ مِن فُضولِ الحُطامِ ، ولكِن لِنَرُدَّ المَعالِمَ مِن دينِكَ، ونُظهِرَ الإِصلاحَ في بِلادِكَ، فَيَأمَنَ المَظلومونَ مِن عِبادِكَ ، وتُقامَ المُعَطَّلَةُ مِن حُدودِكَ .

بار خدايا ! تو مى‌‏دانى كه آنچه از ما سر زد، از سرِ قدرت‏‌طلبى، يا به دست آوردن چيزى از متاع بى‌‏ارزش دنيا نبود؛ بلكه براى اين بود كه نشانه‌‏هاى دينت را بازگردانيم و در شهرهايت، آبادانى پديدار سازيم تا بندگان ستم‏ديده‌‏ات در امنيّت باشند و احكام بر زمين مانده‌‏ات بر پا شوند.

نهج البلاغة: الخطبة 131

>خدمات حدیث>تالار مطالعه>مقالات

تعداد بازدید : 11846

باز هم سخنى پيرامون عرصه درايت و روايت حديث - صفحه 513

باز هم سخنى پيرامون عرصه درايت و روايت حديث ^۱

جعفر سبحانى

چكيده

آقاى محمدباقر بهبودى طىّ نامه اى كه در شماره بهمن ماه 1365 در كيهان فرهنگى به چاپ رسيده، از روش خود در جدا سازى حديث سره از ناسره دفاع كرده و به ايرادهاى آقاى سبحانى پاسخ گفته است . آية اللّه سبحانى، به منظور نقد آن پاسخ ها اين مقاله را نوشته است .
در شماره بهمن ماه 1365 نامه اى از آقاى محمد باقر بهبودى در دفاع از راه و روش خود در جداسازى حديث سره از ناسره منعكس شده بود كه در آن اعتراضاتى بر گفتار اين جانب عنوان شده بود، لازم است نقطه نظرهاى خود را در مورد اعتراضات ايشان بيان كنم:
1. ايشان نامه خود را با گفتارى از اميرمؤمنان عليه السلام آغاز نموده و مضمون آن گفتار چنين است:
«هوى خواهان باطل از ديرباز فزون، و هوى خواهان حق اندك و چه بسا اندك بر فزون پيروز آيد» ايشان با اين گفتار خواسته اند تلويحا خود را هوادار حق، و مخالف را هوادار باطل معرفى كنند.

1.كيهان فرهنگى، فروردين ماه ۱۳۶۶، ش ۱، پياپى ۳۷، ص ۳۶ـ ۳۹.