بارى ديگر در عرصه روايت و درايت حديث - صفحه 549

مكرر امام صادق عليه السلام بدان قوت و وسعت بخشيده است.
مرحله دوم: از ضبط بيانات ائمه طاهرين عليهم السلام در زمينه قوانين و آداب و معارف اسلام، رسائل كوچكى به وجود آمد كه «اصل» نام گرفتند. همه اين اصول نزد تلعكبرى شاگرد كلينى موجود بوده و تا عصر ابن ادريس (متوفى 598) در دسترس قرار داشته است اما از آن به بعد روز به روز تعداد اين رساله ها كمتر و كمتر شد، اما هنوز در يك قرن بعد يعنى عصر سيد رضى الدين على بن طاووس (متوفى 664ق) تعداد زيادى از آن ها در كتابخانه ايشان وجود داشته است.
مرحله سوم: از عصر حضرت ابوالحسن الرضا عليه السلام ، كتب مفصل تر و بزرگ ترى از اصول اوليه تأليف يافت كه تعدادى از مشهورترين آن ها بدين قرار است:
1. النوادر نوشته حماد بن عيسى جهنى متوفاى 209ق يا 208ق
2. النوادر نوشته محمد بن ابى عمير ازدى متوفاى 217ق
3. الجامع نوشته احمد بن محمد بن ابى نصر بزنطى متوفاى 221ق
4. النوادر تأليف حسن بن محبوب سراد بجلى متوفاى 224ق
5. نوادر الحكمة نوشته محمد بن احمد بن يحيى اشعرى
6. كتاب هاى فراوان صفوان بن يحيى متوفاى 210ق كه تا سى مجلّد شمرده شده است.
اينها وجوه دانشمندان طبقه ششم هستند كه كتاب هايشان به شهرت تام رسيده و مرجع اهل دانش طبقات بعد قرار گرفته است.
7. كتاب الثلاثين نوشته حسين و حسن فرزندان سعيد بن حماد بن مهران اهوازى.
8. كتاب هاى سى و سه گانه على بن مهزيار اهوازى معاصر با امام هشتم و نهم و دهم.
در اينجا تذكر دو مسئله مهم لازم است: