حَمِيدٍ » 1 و اين كتابى است شكست ناپذير كه هيچگونه باطلى نه از پيش رو و نه از پشت سر، به سراغ آن نمى آيد زيرا كه از سوى خداوند حكيم و شايسته ستايش نازل شده است.
ب. «إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّكْرَ وَ إِنَّا لَهُ لَحَـفِظُونَ» 2 ما قرآن را نازل كرديم و به طور قطع آن را حفظ خواهيم كرد.
چنانكه ملاحظه مى كنيد: قرآن خود را كتاب شكست ناپذير مى داند كه به هيچوجه بى اعتبارى در آن راه ندارد زيرا كه خداى حكيم حفظ آن را به عهده دارد. و با اين اوصاف، چگونه ممكن است زياده و نقصان و تحريف، در آن راه يابد؟ 3
2. تواتر قرآن
از آن جا كه قرآن براى مسلمين، همه چيز بود: قانون اساسى، دستور العمل زندگى، برنامه حكومت، كتاب مقدس، رمز عبادت، معيار انديشه و جهان بينى درست و... .
از اين رو شخص پيغمبر و آحاد مسلمين در جمع و حفظ آن عنايت خاصى داشتند و بر اين اساس، پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله «كُتّاب وحى» داشت كه هر آيه و سوره اى نازل مى شد نوشته و به دستور حضرت، در جاى مناسبش قرار مى دادند، و افراد زيادى آنها را فرا گرفته و احيانا در حافظه هاى نيرومند خود ضبط مى كردند تا جايى كه در تواريخ آمده است: در جنگ «بئر معونه» كه در زمان حيات رسول خدا واقع گرديد، هفتاد قارى قرآن شهيد و در جنگ «يمامة» كه در زمان ابوبكر واقع گرديد، هفتصد نفر كشته شدند ۴ و اين امور، نشان مى دهد كه تدوين و جمع و حفظ و قرائت قرآن، در سر لوحه برنامه روزمره مسلمين قرار داشته است. عليهذا چگونه مى توان باور كرد كه آيات و كلمات و سوره هايى از قرآن حذف گرديده و آنها عكس العملى نشان نداده باشند در صورتى كه آنها حتى به عدد حروف و نقطه ها و تشديدها و زير و زبر قرآن
1.سوره فصّلت، آيه ۴۲.
2.سوره حجر، آيه ۹.
3.براى توضيح بيشتر به كتاب هاى الميزان، ج ۱۲، ص ۱۰۱؛ البيان، ص ۲۲۶ ۲۲۹؛ صيانة القرآن من التحريف، ص ۲۷ ۳۷ مراجعه شود.
4.البيان، ص ۱۶۸ ۱۶۹.
