معتقدند كه مؤلفان اين كتاب ها با شيوه هاى خاص خود و متفاوت با شيوه متأخران در ارزيابى صحت و يا ضعف احاديث، تنها به نقل احاديث صحيح و «قطعى الصدور» در كتاب هاى خود مبادرت كرده اند. ۱ فى المثل ميرزا حسين نورى (درگذشته 1320ق) وثوق به كتاب كافى را چندان دانسته كه از ديدگاه او نيازى به بررسى اسناد روايات آن وجود ندارد، بلكه وى معتقد است كه مى توان بنابر شيوه محدثان كهن در زمينه ملاك هاى «تصحيحِ» اخبار، اطمينان لازم را نسبت به ثبوت و صحت روايات كافى به دست آورد. ۲ بنابراين اخباريان شيعه اعتبار بسيار بيشترى براى كتاب الكافى قائل بوده اند. اين در حالى است كه با توجه به اين كه از نقطه نظر رجالى، تعداد زيادى از اسناد كتاب الكافى و همچون ساير كتاب هاى حديثى دچار مشكلاتى از نقطه نظر دانش رجال و دراية الحديث است و شمارى از راويان احاديث الكافى ضعيف و غير قابل اعتماد توصيف شده و يا دست كم توثيق نشده اند، عموما محدثان و به ويژه اخباريان به پاره اى از استحسانات استنباط شده بر اساس نقطه نظرهاى رجالى محدثان و رجاليان كهن براى تصحيح و يا رفع ضعف احاديث اين كتاب ها و از جمله كتاب الكافى استناد كرده و كوشيده اند نشان دهند با وجود تضعيف پاره اى از راويان احاديث اين كتاب ها و يا وجود مشكلاتى مانند عدم اتصال سند و ارسال حديث (به اصطلاح احاديث مرسل) و مشكلاتى از اين دست، ولى مؤلفان كتاب هاى حديثى
1.نك : حر عاملى، وسائل الشيعة، ج ۲۰، ص ۶۴، فائده ۶.
2.نك : نورى، مستدرك الوسائل، ج ۳، ص ۵۳۲.
