بيروت به سال 1421ق، به چاپ رسيده است. ۱
الشافى فى شرح الكافى از خليل بن غازى قزوينى(م1089ق) شامل شرح اُصول و قسمتى از فروع الكافى تا اواخر طهارت به زبان عربى است. ۲
تعليقات على الشافى فى شرح الكافى تعليقاتى است بر چاپ جديد شافى كه توسط عبدالحسين بن عبداللّه مظفر نجفى انجام گرفته است. جزء اوّل آن در سال 1376ق، در نجف اشرف به چاپ رسيده است. ۳
الصافى فى شرح الكافى از خليل بن غازى قزوينى(م1089ق) شامل شرح اُصول، فروع و روضه الكافى در 34 جزء به زبان فارسى است كه به فرمان شاه عباس دوم و طى بيست سال تلاش مداوم آن را به اتمام رسانده است. روش وى بدين گونه است كه ابتدا متن حديث را به عنوان «اصل» ذكر مى كند، سپس با عناوين «شرح» به توضيح آن مى پردازد. ۴
شرح فروع الكافى از خليل بن غازى قزوينى(م1089ق) از اوّل طهارت تا آخر صلات. ۵ شيخ آقا بزرگ اين شرح را با همين عنوان جداگانه ذكر كرده است. دستيابى به پاسخ اين سؤال كه آيا اين اثر جزئى از دو شرح ديگر مولى خليل قزوينى است يا خود اثرى جداست؟ نياز به تحقيق بيشتر دارد.
شرح اُصول الكافى از امير محمد معصوم قزوينى (م1091ق) كه تقريظ استادش ميرزا رفيعا نايينى بر آن است. ۶
شرح روضة الكافى(البضاعة المزجاة) از محمد بن قارياغدى كه در سال1098ق، نگارش يافته است و پر از فوايد رجالى و تراجم است. ۷
1.فهرست نسخه هاى خطى كتابخانه آستان قدس رضوى، ج ۱۴، ص ۲۹۵، ش ۵۵۳ ۵۵۴؛ الذريعة، ج ۱۴، ص ۲۴ و ج ۱۳، ص۲۹۷؛ معجم مؤلفى الشيعة، ص ۳۸۱.
2.الذريعة، ج ۱۳، ص ۵ ۶.
3.همان، ج ۱۳، ص ۶.
4.ر. ك: همان، ج۶، ص ۱۴۵ و ج ۱۵، ص ۴، ش۱۷؛ فهرست نسخه هاى خطى كتابخانه آستان قدس رضوى، ج ۱۴، ص ۳۱۹ ۳۳۵، ش ۵۹۷ ۶۳۲.
5.الذريعة، ج۱۳، ص ۹۹.
6.همان، ج ۱۳، ص ۱۰۰، ش ۳۱۵.
7.همان، ج۶، ص ۱۸۲ و ج ۱۰، ص۱۱۳، ج۱۳، ص ۲۹۶؛ دليل المخطوطات، ص ۲۲.
