هدى العقول الى احاديث الاصول از محمد بن عبدعلى آل عبدالجبار قطيفى بحرانى (م1241ق) صاحب الذريعة از مؤلف انوار البدرين نقل مى كند: «اين كتاب بزرگ ترين شرح الكافى است كه در 14 مجلد تدوين شده است، ده مجلد آن پاكنويس گرديده و بقيه آن به صورت پيش نويس مانده است، برخى از مجلدات آن را ديدم كه پر از تحقيق و تدقيق است». ۱
شرح اُصول الكافى از ملا محمد تقى گلپايگانى (م 1298ق). ۲
جامع الشتات فى ترجمة الروايات الواردة فى المسائل الفرعيات از محمد نصير بن احمد نراقى (ق 13). شرح و تعليقه نسبتا مبسوطى است با عناوين «قال رض» بر كتاب هاى طهارت، صلوه، زكات و خمس الكافى كلينى. ۳
شرح اُصول الكافى از محمدباقر بن محمد ابراهيم حسينى رضوى (م 1218ق). ۴
شرح اُصول الكافى از مولى حسين سجاسى زنجانى (م پس از 1320ق). ۵
الشافى فى شرح الكافى از عبدالحسين بن عبداللّه نجفى. ۶
شرح اسانيد الكافى از على بن محمد ابراهيم قمى(م1371ق). ۷
شرح و ترجمه اصول الكافى به فارسى در دو جزء از سيّد احمد بن مصطفى ميرخانى(م1414ق). ۸
شرح و ترجمه اصول الكافى از كتاب ايمان و كفر تا كتاب العشرة از سيّدهاشم رسولى محلاتى كه توسط انتشارات علميه اسلاميه در تهران و به سال 1368ش، چاپ و منتشر شده است. بقيه اصول الكافى توسط سيّد جواد مصطفوى ترجمه و شرح گرديده است.
1.فهرست نسخه هاى خطى كتابخانه آية اللّه مرعشى، ج۵، ص۱۹۳، ش ۱۸۰۸ و ج ۸، ص ۱۰۴، ش ۲۹۰۸ و ج۹، ص ۲۸۹، ش ۳۴۹۲؛ الذريعة، ج۱۳، ص۱۰۰، ش ۳۱۴.
2.موسوعة طبقات الفقهاء، ج۱۳، ص۵۵۳.
3.فهرست نسخه هاى خطى كتابخانه آستان قدس رضوى، ج۱۴، ص۲۱۶، ش ۸۵۳۲.
4.الذريعة، ج۱۳، ص ۹۶.
5.همان، ج۱۳، ص۹۶، ش ۳۰۶.
6.همان، ج۱۳، ص۶؛ معجم مؤلفى الامامية، ص ۳۹۷.
7.الذريعة، ج۱۳، ص ۸۲.
8.معجم مؤلفى الامامية، ج۵، ص ۲۹۹.
