كتابشناسى الكافى - صفحه 177

شد و ايشان نيز به آن اعتراض ها و مخالفت ها پاسخ هايى داده است. ۱ معارف، ص 448.
گزيده الكافى از محمدباقر بهبودى، تهران، انتشارات علمى و فرهنگى، 1363ش.
منتخب اصول الكافى از يكى از عالمان شيعه (سال 1000ق). ۲
الدرر الكافى و الغرر الشافى المنتخب من اصول الكافى از سيّد محمد بن على حسينى امينى معاصر بافقى يزدى ساكن مشهد كه در 15 شوال 1361ق، از نگارش آن فارغ گرديده است. اين منتخب در موضوع اخلاق، آداب و... است. ۳
الأوليات مما أودعه فى الكافى، گزينش و ترتيب از محمد حسين بن على موحد حججى كه توسط انتشارات خيام در قم به سال 1362ش، چاپ و منتشر گرديده است. ۴
ثلاثيات الكلينى و قرب الاسناد از امين ترمس عاملى، كه توسط مؤسسه فرهنگى دارالحديث، در قم به سال 1417ق، در445 صفحه چاپ و منتشر گرده است.
مؤلف مقدمه اى درسه فصل و 127صفحه براى كتاب نوشته است. وى اصطلاح ثلاثيات نزد شيعه و سنى را در فصل دوم و مشايخ كلينى، مشايخ كلينى، اصحاب امام صادق عليه السلام و شرح حال كلينى و راويان را در فصل سوم بيان كرده است. و در پايان به شيوه و ترتيب احاديث كتاب و نسخه هاى مورد استفاده خود مى پردازد. ۵
درخشان پرتوى از اصول الكافى از محمد حسينى همدانى نجفى، گزيده و ترجمه اى از اصول الكافى است كه توسط خود ايشان در قم به سال 1363ش، چاپ و منتشر گرديده است. مجلد پنجم كتاب در سال 1369ش، چاپ شده است. كتابشناسى ملى ايران، نيمه دوم 1370ش.
گزيده اى از اصول الكافى در مبانى دين اسلام از على اصغر خسروى شبسترى كه در

1.ر. ك: «در عرصه روايت و درايت حديث»، محمدباقر بهبودى، نشريه كيهان فرهنگى، سال سوم، ۱۳۶۳ش، ۷ ۱۱؛ نيز: پژوهشى در تاريخ حديث شيعه، مجيد

2.الذريعة، ج ۲۲، ص ۳۷۴، ش ۷۵۰۹.

3.همان، ج ۸، ص۱۳۲، ش ۴۸۸.

4.كتابشناسى ملى ايران، نيمه دوم ۱۳۶۴، ص ۳۳.

5.فصل نامه علوم حديث، ش۶، ص ۳۰۰.

صفحه از 180