پیشگیری غیر کیفری از جرم در نهج البلاغه
سال
دوم / شماره پیاپی
5 /
صفحه
125-140
چکیده :
امروزه پیشگیری غیر کیفری از جرم، جایگاه ارزشمندی در سیاست جنایی کشورها به خود اختصاص داده است. علت این امر را نیز می توان افزایش بی رویه ارتکاب جرم در جوامع و عدم توفیق در اقدامات قهرآمیز و سرکوب گرانه و بدون نتیجه حقوق کیفری در مبارزه با بزهکاری دانست. به همین علت، تلاشهای گسترده ای در سطح بین المللی به صورت تصویب و پذیرش اسناد بینالمللی حقوق بشر در جهت کاهش بزهکاری صورت پذیرفته است. اسنادی که عمدتاً افزایش کارایی امور غیرکیفری از جمله بهبود وضعیت اقتصادی را مدنظر قرار دادهاند. به عبارت دیگر، اقداماتی نیز که تاکنون در این راستا در جهان اتخاذ شده، بدون توجه کافی به سایر معیارها از جمله اخلاقی و تربیتی که سهم عمده ای در پیشگیری غیر کیفری از جرم ایفا میکنند میباشد. این در حالی است که بررسی فرامین و توصیههای مندرج در نهج البلاغه نشان میدهد قرنها قبل از آنکه مفهوم پیشگیری غیرکیفری از جرم در علوم جنایی مطرح شود، این موضوع به صورت همه جانبه مورد توجه امیرالمؤمنین علی(ع) قرار داشته است.
کلیدواژههای مقاله :پیشگیری از جرم؛ پیشگیری اجتماعی؛ پیشگیری وضعی؛ نهجالبلاغه؛ بزهکار