نقدی بر ترجمهی استاد دشتی«ره» از حکمتهای نهجالبلاغه
سال
اول / شماره پیاپی
4 /
صفحه
111-129
چکیده :
دشواری هایی چون تفاوت ساختار زبانها، وجود ضرب المثلها و اشعار، تفاوت زبان معیار و زبان استعاری و شعری، فصاحت و بلاغت فوق العاده ی متن، تلمیح به آیات قرآن و روایات نبوی صلی الله علیه و آله در احادیث نهج البلاغه، اختلاف نُسخ و ... باعث شده ترجمه ی نهج البلاغه کاری بسیار دشوار تلقی گشته، ترجمه هایی متفاوت از نهج البلاغه، عرضه گردد. این مسأله ضمن بدیهی ساختن دقت هر چه بیشتر مترجم، وجود نقد و تحلیل ترجمه های نهج البلاغه را ضروری می سازد. در این نوشتار بخشی از ترجمه ی مرحوم محمد دشتی از حکمتهای نهج البلاغه، در چهار عرصه ی (ویرایشی، فن ترجمه، فهم و تفسیر و درستی و نادرستی) و با زیر موضوعاتی چون افتادگی، عدم رعایت نُسخ، تفسیرهای ناصواب، ترجمه ی ناصواب یا نارسایی برخی کلمات، إغلاق، اشکالهای صرفی و نحوی و بلاغی، لغات نامأنوس، اضافات و توضیحات غیر لازم، ویرایش نامطلوب و عدم رعایت قوانین إملایی و دستور زبان فارسی مورد نقد قرار گرفته است. برطبق این تحقیقِ تحیلی، فراوانی نسبی انتقادها به ترجمه ی آقای دشــتی از حکمـتهای نهج البلاغه، بیشتر مربوط به «ترجمه و تفسیرهای ناصواب»، «افتادگی ها»، «اشکال های صرفی و نحوی و بلاغی»، «اضافات و توضیحات غیر لازم و «عدم رعایت قوانین إملایی و دستور زبان فارسی» بوده است.
کلیدواژههای مقاله :ترجمه؛ نقد؛ حکمت؛ نهجالبلاغه و دشتی