جایگاه تربیتی - مدیریتی عواطف از دیدگاه امام علی(ع) در نهج البلاغه
سال
اول / شماره پیاپی
2 /
صفحه
121-137
چکیده :
شناخت عواطف و نحوه ی رشد و میزان تأثیرگذاری آنها در رفتار فردی و اجتماعی و پرورش متعادل آنها جهت پیشگیری از فقـر عاطفی، از مباحث مهم تربیتی و اخلاقی به شمار می آیـد. هـدف از این تحقیق بررسی دیدگاه های حضرت علی(ع) در مورد تربیت برخی از عواطف با تأکید بر اهمیت آن در مدیریت آموزشی در قالب بررسی محتوی نهج البلاغه می باشد. بدین منظور تمام خطبه ها، حکمت ها و نامه های نهج البلاغه با دقت مطالعه شد و عبارات مرتبط با شادی و غم، تواضع و تکبر و صبر و جزع به همراه شماره خطبه، نامه و حکمت استخراج و بر مبنای آن توصیه هایی به متربی و مدیران شده است. نتایج حاصل از این تحقیق نشان می دهد که حضرت علی(ع) نه تنها شادی را نفی نکرده بلکه روش هایی برای دستیابی به شادی و دوری از غم نیز توصیه کرده، همچنین آثار تواضع را به متربی گوشزد و مردم را به خطر تکبر و خود بزرگ بینی هشدار می دهند. صبر را نخستین پایه ایمان به حساب می آورند و بی تابی را عامل اندوه مؤمن معرفی می کنند.
کلیدواژههای مقاله :تربیت؛ عاطفه؛ شادی و غم؛ تواضع و تکبر؛ صبر و جزع