سبکشناسی ادبی نکوهشهای امام علی(ع) در نهجالبلاغه
سال
ششم / شماره پیاپی
11 /
صفحه
103-122
چکیده :
سبکشناسی(أسلوبیة) در اصطلاح علمی است در حوزه زبانشناسی و ادبیات که موضوع آن بررسی شیوههای گوناگون بیانی در آثار ادبی است. نهجالبلاغه از جمله متونی است که شیوههای ادبی به کار برده شده در آن مطابق با مقتضای حال است. بنابراین با بررسی سبکشناسی نهجالبلاغه میتوان به معرفی الگویی مناسب در نوشتار ادبی، که راهگشای نویسندگان باشد، دست یافت. مقالة حاضر به بررسی سبکشناسی بیانات امام علی(ع) درباره «نکوهش» پرداخته است. دلیل انتخاب نکوهشها این است که نکوهش علاوه بر اهمیت تربیتی، از نظر بلاغی، شکلها و اسلوبهای خاصی از سخن را اقتضا میکند، که در دیگر اغراض سخن کمتر دیده میشود؛ زیرا در نکوهش سخن باید به گونهای ایراد گردد که با جلوهای نیکو در جان مخاطب نفوذ کند و تأثیرگذار واقع شود. بنابراین هدف از این پژوهش دستیابی به سبک امام(ع) در بیان نکوهشهاست. برای دستیابی به این هدف، مقاله حاضر ابتدا به بیان معانی لغوی و اصطلاحی سبکشناسی به عنوان پدیدهای زبانشناختی پرداخته است و سپس بر اساس پنج مسئله مطرح در سبکشناسی(گزینش واژگان، نظم، آهنگ، گسترش و تصویر) بررسی ادبی ـ تفسیری بیانات امام(ع) را پی میگیرد. روش و منهج این جستار توصیفی ـ تحلیلی است و با شیوه مطالعه کتابخانهای انجام شده است.
کلیدواژههای مقاله :سبکشناسی؛ نهجالبلاغه؛ گزینش واژگان؛ نظم؛ آهنگ؛ گسترش؛ تصویر