ویژگیها و وظایف کارگزاران در نهجالبلاغه
سال
اول / شماره پیاپی
2 /
صفحه
21-42
چکیده :
در این تحقیق نشان داده شده است که حضرت علی(ع) پس از انتخاب کارگزاران خود، مستقیم و بلاواسطه بر آنها نظارت میکردند و آنان را از هرگونه کوتاهی در انجام وظایف محوله برحذر میداشتند. به نظر آن حضرت، بیتوجهی در امور سبب میشود که حکومتها پس از مدتی به واسطة فسادهای مالی، اداری، اخلاقی، ... در سراشیبی انحطاط و سقوط بیفتند. در نگاه ایشان، اهمیت کارگزاران حکومتی چنان است که هر جامعهای برای آنکه بتواند روی سعادت ببیند و امور آن اصلاح شود، باید از کارگزاران لایق و متعهد بهره گیرد. در اهمیت نقش کارگزاران در ثبات یک نظام همین بس که ضعف کارگزاران آن نظام سیاسی حتی در مواردی که مشروعیت اولیه داشته است ـ همانند کشورهایی که با رأی مردم بر سرکار آمدهاند ـ موجب زوال آن مشروعیت شده است؛ برعکس، گاه یک نظام فاقد مشروعیت اوّلیه ـ همانند کشورهایی که با کودتا روی کار آمدهاند ـ توانسته است به دلیل توانمندی کارگزاران و مدیران بهمرور زمان مقبولیت و مشروعیت مردمی کسب کند. بنابراین، دوام و قوام حکومتها قبل از هر چیز به نقش کارگزاران حکومتی بستگی دارد.
کلیدواژههای مقاله :کارگزاران؛ مدیریت؛ نهجالبلاغه؛ حکومت علوی