تأثیر اسلوب قرآن در کلام علی(ع)
سال
اول / شماره پیاپی
2 /
صفحه
59-74
چکیده :
قرآن‌کریم، پس از نزول، تأثیر فراوانی بر ادبیات و فرهنگ ادبی عرب داشته است و میزان این تأثیر، معیاری برای ارزیابی متون محسوب می‌شود. این تأثیر از دو جنبه قابل بررسی است: 1. مفاهیم که موجب غنای معنا می‌شود 2. شکل و ساختار که موجب زیبایی متون می‌شود؛ و بی‌گمان به‌دلیل همراهی مداوم علی(ع) با پیامبر(ص)، اثر حقیقی قرآن در کلام عربی بر زبان و کلام علی(ع) بوده و آنچه از مجموع کلام ایشان در نهج‌البلاغه به ما رسیده، از بارزترین تجلیات قرآن در ادب عربی هم در مفهوم و هم در ساختار است و این امر موجب شده که علی(ع) امام و پیشوای فصیحان و سرور بلیغان و کلامش(نهج‌البلاغه) پایین‌تر از کلام خالق و برتر از کلام مخلوق باشد.
در این مقاله با مقایسۀ نمونه‌هایی از آیات قرآن و کلام علی(ع) تأثیر آیات قرآن از جنبه ساختاری به‌ویژه در گزینش مفردات و ساختار جملات بررسی شده است.
کلیدواژه‌های مقاله :قرآن؛ کلام علی؛ نهج‌البلاغه؛ گزینش واژه‌ها؛ ساختار جملات
