امام على علیه السلام فرمود:
إِنَّ الْيَوْمَ عَمَلٌ وَ لا حِسابَ وَ غَداً حِسابٌ وَلا عَمَلَ.
امروز روز عمل است و حسابى در كار نيست. و فردا روز حساب است و مجالى براى عمل نيست.
غررالحكم ج۲ ص۵۰۳
شرح حدیث
شناخت ميدان عمل و فرصت و مجال كار، شرط اساسى دست يافتن به هدف است.
فرصتى كه در دنيا به صورت عمر در اختيار ماست، يك ميدان عمل است.
توانايىهاى فكرى براى انديشيدن و انتخاب كردن، و قواى جسمى براى تلاش و كار، ميدان عمل ديگرى است.
هميشه هم اين زمينهها و فرصتها مهيا و فراهم نيست نه عمرمان جاودانه است، نه قوا و طراوتمان هميشگى.
از فردا چه كسى خبر دارد؟ و چه تضمينى براى سلامتى و نشاط و عمر فردا وجود دارد؟
از اولين لحظاتى كه فرصتعمل به پايان مىرسد، نوبت حساب آغاز مىگردد.
آخرت، مراحلى دارد و نقطه شروع آن از لحظه مرگ است، تا روز قيامت و حساب و كتاب و ميزان و صراط و پاداش و كيفر... و در نهايت، جهنم يا بهشت!
كيست كه از آيندهاش با خبر باشد و از فردايش آگاه؟! تا دادگاه قيامت برپا نشود، رأى نهايى پرونده ما معلوم نمىشود.
مبادا ناگهان و بدون آمادگى وارد آن مرحله بىبرگشت شويم و از ما حساب بكشند، بىآنكه مجالى براى جبران و تدارك داشته باشيم!...
تا فرصت عمل باقى است، دست به كار شويم.
منبع: حکمت های علوی (ترجمه و توضیح چهل حدیث از امام علی علیه السلام)، جواد محدثی.