امام على علیه السلام فرمود:
لا يَسُودُ مَنْ لا يَحْتَمِلُ إِخوانَهُ.
كسى كه برادران خويش را تحمل نكند، هرگزبه سيادت وآقايى نمىرسد.
غررالحكم ج۶ ص۳۹۸
شرح حدیث
در عالم دوستی و معاشرت، صبورى رمز محبوبيت است.
اگر ديگران جفا و تندى مىكنند،
اگر براى تو، مشكل و زحمت مىآفرينند،
اگر برايت خرج مىتراشند،
از كوره در رفتن و عصبانى شدن و قهر كردن و ناسازگارى، يك روش برخورد است،
تحمل و ظرفيت نشان دادن و خم به ابرو نياوردن و جف را بإ؛ثث’ر)) وف و تندى را با ملايمت و مدارا پاسخ دادن، روش ديگر است و نشانه عظمت روح و بزرگوارى.
آن، تو را از چشمها مىاندازد،
اين، به تو عزت و بالندگى و محبوبيت مىبخشد.
برادرى، نعمت بزرگى است كه براى تداومش بايد به پرداخت. تحمل و بردبارى بخشى از بهاى تداوم دوستى است بدون آن اين موهبت از دست مىرود.
كسى كه حوصله و تحمل مهمان و رفت و آمدها و مخارج آن را ندارد، و از روحيّه اجتماعى و اخلاق جاذب بىبهره است، ترددها هم به منزل او كم مىشود. در نتيجه، كمتر احسان و نيكى به ديگران مىرسد و بالأخره آن عزت و محبت كاسته مىشود.
گاهى بايد حتى زبان تلخ و رفتار تند و قدرنشناسى ديگران را هم تحمل كرد.
آدمهاى با ظرفيت و با جنبه بيشتر جاذبه دارند!
منبع: حکمت های علوی (ترجمه و توضیح چهل حدیث از امام علی علیه السلام)، جواد محدثی.