امام على علیه السلام فرمود:
مَوَدَّةُ ذَوِى الدّينِ بَطيئَةُ الاِنْقِطاعِ دائِمَةُ الثَّباتِ وَالبَقاءِ.
دوستىدينداران،ديرگسسته مىشود وثبات وبقاىآن هميشگىاست.
غررالحكم ج۶ ص۱۳۲
شرح حدیث
گزينش دوست، اگر با ملاك و معيار باشد، به اين زودىها به جدايى كشيده نمىشود.
اگر بناى دوستى بر احساس، سودجويى و فرصتطلبى استوار شده باشد، ناپايدار است. اما اگر معيار دين در كار باشد، به اين زودى گسسته نمىشود.
مودت دين مدارانه، همراه با مراعات حقوق دوستى است.
دوستى براساس وحدت عقيده، ريشهدارتر است.
اگر دوستى مىكنيد، با دينداران و خداترسان دوستى كنيد، چرا كه عقيده دينى و معتقدات مذهبى، انسان را وظيفه شناس و حق شناس بار مىآورد.
برعكس، پيوند مودت با آنان كه تاروپود زندگىشان با رشتههاى دين و عقيده به مبدأ و معاد، انسجام و استوارى نيافته است و تنها معيارهاى سود مادى و منافع دنيوى بر روابطشان حاكم است، ناپايدار است و با تغيير وضع اقتصادى و شرايط روزگار، رابطهها هم گسسته مىشود.
دين، فرمان مىدهد كه حقوق برادرى را مراعات كنيم،
با دوستان خويش با ايثار و مواسات و صداقت رفتار كنيم،
از بدزبانى و غيبت و تحقير بپرهيزيم،
به اتكاى دوستى حقوق دوستان را زيرپا نگذاريم،
بر دوستان خود تكلف و مشقت وارد نسازيم و مايه رنجش آنان را فراهم نياوريم و... .
آيا با مراعات اين دستورها، دوستيها ديرپاتر نخواهد بود؟
منبع: حکمت های علوی (ترجمه و توضیح چهل حدیث از امام علی علیه السلام)، جواد محدثی.