امام على علیه السلام فرمود:
تَزَوَّدُوا مِنَ الدُّنيا ما تَحُوزُونَ بِهِ أَنْفُسَكُمْ غَد.
از دنيا رهتوشه برگيريد، با چيزى كه فردا بتوانيد خودتان را مالك شويد و حفظ كنيد.
غررالحكم ج۲ ص۳۳۹
شرح حدیث
شناخت آيندهاى كه برآن وارد خواهيم شد و نيازهاى آن مرحله و آمادگى براى ورود به آن، شرط خردمندى و فرزانگى است.
بىشك، دنيا مرحلهاى گذراست كه پشت سر خواهيم گذاشت.
آخرت هم، دورهاى حتمى است كه براى پاداش يا كيفر، با آن روبهرو خواهيم شد.
دنيا دارفانى است و آخرت، سراى باقى.
در اين مرحله براى آن مرحله، هر چه بيشتر زاد و توشه برداريم، كارمان آنجا راحتتر و رفاهمان بيشتر خواهد بود.
عاقلان، در همين دنيا و با امكانات موجود در همين جا به معمارى آخرت مىپردازند.
خانه آخرت را بايد اينجا و امروز ساخت، تا فردا كه وارد آن مرحله مىشويم، سرگردان و بىجا و مكان نمانيم.
در قيامت، مواقف و ايستگاههاى متعددى است كه از خيلى چيزها خواهند پرسيد. از دژبانىهاى آخرت، فقط با عمل صالح است كه مىتوان گذشت و خدا نكند كه كسى جنس قاچاق گناه همراه داشته باشد كه گير خواهد افتاد.
با بار گنه، زدام جستن نتوان
دژبانى حشر را گذشتن نتوان
روزى است كه بى برگ تردد به بهشت
آن سوى پلصراط رفتن نتوان
از نويسنده.
انسانهاى آيندهنگر و عاقبت انديش، دنياى خود را خرج آخرت خويش مىكنند تا در آن روز بتوانند از عقبهها و گردنههاى قيامت بگذرند.
رهتوشه ما براى آن روز نياز و فقر، چيست؟!
منبع: حکمت های علوی (ترجمه و توضیح چهل حدیث از امام علی علیه السلام)، جواد محدثی.
