امام على علیه السلام فرمود:
آفَةُ الْمُلْكِ ضَعْفُ الحِمايَةِ.
آفت زمامدارى، ضعف حمايت (از سوى مردم) است.
غررالحكم ج۳ ص۱۰۷
شرح حدیث
اگر حكومت را تجسم خواست مردم و اراده ملى بدانيم، و اگر همبستگى مردم و حكومت، عامل اقتدار دولت و عزت ملت باشد، و اگر حمايت مردمى را از حكومت، در سايه خدمتگزار بودن حكومت بشناسيم،
جمعبندى ساده، روشن و خدشهناپذير زير به دست مىآيد:
۱- حكومت مقتدر، حكومتى است كه از پشتوانه مردمى برخوردار باشد.
۲- حمايت مردم از دولت و حكومت، وقتى است كه آن را خودى بدانند.
۳- خودى بودن يك حكومت، به آن است كه در برنامهريزىهاى دولتى، منافع عموم مردم و مصالح امت در نظر گرفته شوند و شعار جاى كار و تبليغات جاى خدمات را نگيرد.
۴- دولتهايى كه دلسوز واقعى مردم نباشند، پشتيبانى و حمايت مردمى را از دست مىدهند.
۵- حكومت بدون پشتوانه امت، ضعيف و بىاقتدار است و در برخورد با مشكلات عظيم و صحنههاى خطرناك و تهاجم بيگانه و... از عهده ساماندهى كشور و دفع دشمن برنمىآيد.
۶- حكومت، اگر حمايت مردم را پشت سر نداشته باشد، بتدريج فرسوده و ناتوان مىشود و براى حفظ خود، به ديكتاتورى روى مىآورد و در نتيجه ميان دولت و ملت، فاصله و شكاف پرناشدنى پديد مىآيد.
گاهى حكومت، فاسد و ظالم است و پشتوانه مردمى را از دست مىدهد،
گاهى هم صالح و عادل است، ولى اگر با مردم صداقت نداشته باشد و مردم خدمت و كار نبينند، پشت آن را خالى مىكنند.
در هر صورت، ضعف حمايت مردمى، آفت يك حكومت است!...
منبع: حکمت های علوی (ترجمه و توضیح چهل حدیث از امام علی علیه السلام)، جواد محدثی.
