امام على علیه السلام فرمود:
لاتَخْلُو الأَرْضُ مِنْ قائِمٍ لِلَّهِ بِحُجَّةٍ، إِمَّا ظاهِراً مَشْهُوراً وَ إِمَّا خائِفاً مَغْمُور.
زمين هرگز از كسى كه با حجت براى خدا قائم باشد خالى نمىماند، يا آشكار و مشهور، يا بيمناك و پنهان.
غررالحكم ج۶ ص۴۱۰
شرح حدیث
شناخت حجت، از ضرورىترين شناختهاست.
شناخت كسى كه از سوى خدا، سندى معتبر و ملاكى قوى و معيارى روشن قرار داده شده است، تا بندگان، بندگى و اطاعت و عبوديت خويش را با اذن او و با انطباق بر امر و نظر او انجام دهند.
خداوند با حجتهايش با بندگان احتجاج مىكند.
پس بايد حجت شناس بود، تا اعمال، طبق نظر و رضاى او باشند.
وگرنه، عملها نه درستاند، نه مقبول!
حضرت حجت علیه السلام همان حجت الهى و خورشيد در پس ابر است كه قائملله است.
وقتى شاخص وجود داشته باشد درست و نادرست و حق و باطل، با آن سنجيده مىشود. شاخصها و حجتهاى الهى، يا آشكار است، يا گمنام، يا مشهور است، يا پنهان، يا خائف است، يا ايمن. ولى... به هرحال، هست و هستى او به هستى معنى مىدهد و پشتوانه اهل قبله است.
امام عصر علیه السلام ، گرچه پنهان است، اما پيداترين است. گرچه غايب است، ولى روشنترين حضور است. گرچه خورشيد در پس ابر غيبت است، اما نورافشانى و حيات بخشى او هويداست. دلها را اميدوار مىسازد و به آينده روشن نويد و اميد مىدهد.
اگر زمين خالى از حجت باشد، هم نظام هستى درهم مىريزد، هم مردم بىپشتوانه و تكيه گاه مىمانند.
اين است كه صاحب زمين و زمان، محور عالم وجود و واسطه فيض و نقطه التقاى ميليونها انسان بىپناهى است، كه چشم اميد به روز موعود بسته و دل به عصر ظهور و حضور دادهاند.
خدايا!... معرفت، محبت و اطاعت آن قائم حجت را نصيبمان كن و اين دوران فراق را به ديدار مبدل ساز.
منبع: حکمت های علوی (ترجمه و توضیح چهل حدیث از امام علی علیه السلام)، جواد محدثی.
