امام على علیه السلام فرمود:
عَلَى الصِّدْقِ وَ الأمانَةِ مَبْنَى الإِيمانِ.
پايهگذارى ايمان بر راستگويى و امانتدارى است.
غررالحكم ج۴ ص۳۱۸
شرح حدیث
شايد هيچ چيز به اندازه بىاعتمادى وضع جامعه را مختل نمىسازد.
اعتماد نداشتن به درستى حرفها، وفاى به قول و قرارها، عمل به تعهدات، سالم بودن كالاها، واقعى بودن قيمتها، طبيعى بودن كمبودها و... وضع معيشتى مردم را دچار اختلال مىكند و زمينه و بسترى براى ظهور و رواج دروغ و نيرنگ و فريب و جعل و احتكار و گران فروشى و سودجويى فراهم مىآورد.
از آن سو، اگر مردم به يكديگر اطمينان كنند و به حرفها و عملهاى هم اعتماد داشته باشند، روند امور در جامعه، بهبود خواهد يافت و حتى رشد اقتصادى و امنيت بازار كار و سرمايهگذارى و دادوستد و امور ادارى و اجرايى را در پى خواهد داشت.
پايه ايمان بر صدق و امانت است.
چه حرف بلند و شگفتى!
يعنى اگر كسى راستگو و درستكردار نبود، مؤمن نيست، هر چند شب و روز ذكر بگويد و پيشانى بر زمين بكوبد و نماز مستحبى بخواند و به زيارت مشرف شود.
چه زيبا گفته است مرحوم سعدى:
زهدآن نيست كه بر خاك نهى پيشانى
صدق پيشآر، كه اخلاص به پيشانى نيست
در جامعهاى هم كه صداقت و امانت، سكه رايج نباشد، اعتماد عمومى سلب مىشود و جامعه ايمانى محسوب نمىشود، خواه در گفتار باشد، يا اخبار رسانهها، يا محتواى مطبوعات يا اظهار نظرهاى مسؤولان يا گزارش مديران.
براى ايمانى ساختن جامعه، به رواج سكه صدق بينديشيم و به اعتبار بخشيدن به ارز امانت!...
منبع: حکمت های علوی (ترجمه و توضیح چهل حدیث از امام علی علیه السلام)، جواد محدثی.
