ننموده است؟ آرى، اينك همان سؤال از سوى شما با ملايمت نه با احساسات متوجه صاحبان صحاح ششگانه مى باشد و از آنان مى پرسيد كه در مجموعه هاى حديثى خود چرا از خلفاى سه گانه تعداد كم و محدود و گاهى دقيقا به تعداد انگشتان يك دست حديث نقل نموده اند، اما از راويان عادى و كسانى كه به مدت خيلى كم حضور رسول خدا صلى الله عليه و آله را درك نموده اند، صدها و هزاران حديث فراهم آورده اند؟ مگر خلفا از ابو هريره و عمرو عاص و از تميم دارى و... ضعيف ترند؟! مگر خلفا از نظر عقيده و ايمان در مرحله پايين تر از سمرة بن جندب و يا حافظه آنان ضعيف تر از بعضى از بانوان بود ^۱ ؟!

پاسخ محدثين و بيان يك حقيقت تلخ

پاسخ اين محدثين و صاحبان صحاح در مقابل سؤال شما اين است كه نه خلفا را از نظر ايمان و عقيده مانند سمرة و عمرو عاص مى شناسيم و نه قصد اسائه ادب به ساحت آنان داشته ايم؛ بلكه عملكرد ما به علت عدم دسترسى به حديث خلفا و در اثر ممنوعيت نقل حديث از ناحيه خود آنان و به طور الزامى و اجتناب ناپذير بوده است و حتى نقل اين چند حديث انگشت شمار هم برخلاف دستور صريح آنان انجام گرفته است.
و اما قسمت دوم سؤال شما كه چرا از افرادى مانند ابو هريره و ... اين همه حديث نقل نموده ايم اين يك واقعيت غير قابل انكار و در عين حال مبين يك حقيقت تلخ و ناگوار است و انگيزه آن هم خيلى واضح و روشن است زيرا با وجود ممنوعيت نقل و نشر حديث از ناحيه خلفا و جلوگيرى از حديث اهل بيتى به وسيله حكام، حديث رسول خدا صلى الله عليه و آله در ميان مسلمانان (به جز پيروان اهل بيت) محدود گرديده و بلكه مدتى در بوته فراموشى قرار گرفت و با نياز مبرم و فوق العاده اى كه مسلمانان در ابعاد مختلف مذهبى از عقايد و احكام و از توحيد و معاد گرفته تا تفسير قرآن، و تاريخ سرگذشت انبياء و از جزئيات احكام فقهى در ابعاد وسيعش گرفته تا كيفيت زندگى رسول خدا صلى الله عليه و آله و از سرگذشت اقوام و ملل گذشته گرفته تا آينده جهان اسلام و