نظر فكر و عمل مانند ساير مسلمانان هستند و ممكن است در ميان آنان افراد عادل و افراد غير عادل هر دو وجود داشته باشد كه نيكانشان به پاداش نيكى و عمل صالح خود نائل و افراد خطاكار در مقابل معصيت و گناهشان مجازات خواهند گرديد.
3. همه صحابه ـ العياذ باللّه ـ كافر و مرتد هستند.
و اين عقيده خطرناك و كفرآميز در صورتى كه واقعيت داشته باشد، عقيده كسانى است كه از اسلام خارج گرديده اند و چنين مطلبى كه مخالف با نص قرآن و سنت و مخالف با اجماع مسلمين است به جز بر زبان و قلم شخص كافر و دور از اسلام جارى نمى گردد.
آرى اين سه نظريه و سه بينش متمايز و مختلف درباره صحابه ممكن و محتمل است و مسلما همه يا بعضى از آنها در خارج نيز طرفدارانى دارند و بايد قدرى تأمل و بررسى نمود كه آيا كدام يك از اين نظرات سه گانه مى تواند به واقع نزديك تر و مطابق با قرآن و سنت و قابل قبول علم و عقل باشد.
اما قول سوم همان گونه كه اشاره نموديم از نظر قرآن و سنت محكوم و از نظر همه مسلمانان باطل و مردود است و كسى به جز دشمنان اسلام نمى تواند داراى چنين عقيده اى باشد. و به طورى كه در صفحات آينده ملاحظه خواهيد فرمود اصلاً وجود چنين عقيده اى جاى سؤال و مورد بحث است.
و اما قول به عدالت همه صحابه كه بى شباهت به ادعاى يك نوع عصمت بر همه صحابه نمى باشد، با موازين علمى و حقايق قرآنى و حديثى و با واقعيات تاريخى سازگار نيست؛ در نتيجه بايد قول دوم را پذيرفت كه راه وسط و دور از افراط و تفريط و مورد تأييد قرآن و سنت است و آن عقيده شيعه است كه براى صحابه نسبت به عقيده و ايمان و به اندازه اعمال و افكارشان ارج و اعتبار قائل است.
نظريه اهل سنت:
قبل از اين كه نظر شيعه را در اين مورد توضيح بدهيم به بيان عقيده و نظريه اهل سنت از زبان چند تن از علما و دانشمندان شان مى پردازيم:
