نمايد؛ زيرا خداوند در آيات متعدد آنان را تعريف و توصيف نموده است. ^۱
اين بود اجمالى از نظريه چند تن از علماى اهل سنت درباره صحابه و اگر گفتار همه علماى بزرگ را در اين مورد بياوريم كتاب بزرگ و مستقلى تشكيل خواهد داد.
و همين نظريه و مبنا است كه موجب پيدايش حديث هاى افرادى مانند سمره و عمرو عاص گرديده و ده ها افراد شناخته شده و ناشناس از زن و مرد را كه در بخش اول اين نامه اشاره گرديد در رديف ناقلان حديث قرار داده و حديث همه آنان به عنوان حديث صحيح معرفى گرديده است.
علماى اهل سنت بر نظريه خويش از آيات و احاديث دلائلى ذكر نموده اند ولى چون هدف اصلى بيان نظريه شيعه است از نقل و بررسى دلائل علماى اهل سنت صرف نظر نموده و توجه حضرت عالى را به اصل مطلب جلب مى نماييم.

شيعه دوستداران صحابه رحمهم الله

شيعه آن گروه از صحابه رسول خدا صلى الله عليه و آله را كه در راه او جانفشانى كرده و براى اعتلاى كلمه توحيد فداكارى نموده اند مخلصانه و از ته دل دوست داشته و به وجود آنان افتخار مى كند و زيارت قبر آنها را از مستحبات دانسته و آنان را در قبول شدن حوايج و خواسته ها به پيشگاه خدا شفيع قرار مى دهد و اين محبت و دوستى را به صورت درسى از ائمه و پيشوايان خود فرا گرفته است و نمونه اى از اين درس در صحيفه سجاديه كه به نام زبور آل محمد شهرت يافته منعكس گرديده است كه امام چهارم ـ سلام اللّه عليه ـ صحابه را اين چنين دعا مى كند:
خدايا به خصوص صحابه و ياران محمد صلى الله عليه و آله آنانكه به او يارى كردند و يارى او را نيكو به پايان بردند و در راه ايمان به سوى او شتافتند و در پذيرفتن آئينش بر ديگران سبقت جستند و دعوت او را به هنگامى كه رسالتش را با دلائل به گوششان رسانيد، پذيرا گرديدند و جدايى از زن و فرزند را در راه آشكار ساختن دعوتش تحمل نمودند و براى تثبيت نبوتش با پدران و